طراحي الگوي مطلوب توسعه گردشگري فرهنگي در ايران

designing desired pattern of cultural tourism development in iran

با توجه به سهم رو به افزايش گردشگران فرهنگي در جهان و موقعيت ايران ازنظر گردشگري فرهنگي، توجه ويژه به گردشگري فرهنگي در كشور و درك علمي از امكانات و محدوديت‌ها، فرصت‌ها و تهديدهاي آن صورت نگرفته است و متأسفانه وضعيت ايران در مقايسه با ديگر كشورهاي منطقه، مطلوب و قابل‌توجه نمي‌باشد. با عنايت به موارد فوق، پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي مطلوب توسعه گردشگري فرهنگي در ايران به رشته تحرير درآمده است. پژوهش از لحاظ كنترل متغير‌هاي مورد مطالعه، از نوع غير‌آزمايشي، از لحاظ راهبردي پيمايشي و از جهت ماهيت اين پژوهش كاربردي است. در رابطه با روش پژوهش درپي شناخت روابط بين گردشگري فرهنگي و عوامل موثر برآن با استفاده از دستگاه معادلات ساختاري است. ماهيت تحقيق از نوع تحقيقات علي- ارتباطي مي‌باشد. با توجه به كاربرد مدل‌يابي معادلات ساختاري براي بررسي و تحليل مدل مفهومي تحقيق، روش اين تحقيق همبستگي و از نوع تحليل ماتريس واريانس- كوواريانس مي‌باشد. جامعه آماري در بخش كمي، كليه كاركنان و مديران سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري بود. در بخش كمي، روش نمونه‌گيري طبقه‌اي است. براي تعيين حجم نمونه مورد مطالعه از فرمول كوكران استفاده شد. براين اساس 383 نمونه برآورد شد. ابزار تحقيق پرسشنامه محقق‌ساخته مي‌باشد كه براي تعيين روايي و اعتبار پرسشنامه از اعتبار محتوايي و همچنين از روايي سازه جهت تعيين اعتبارسنجي پرسشنامه استفاده گرديد. پايايي تحقيق با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ 92/0 محاسبه گرديد. نتايج تجزيه‌وتحليل بخش كمي نشان داد كه شاخص‌هاي اجتماعي داراي بيشترين تاثير در بين شاخص‌هاي پيشبرنده گردشگري فرهنگي در كشور مي‌باشند.

Due to the increasing share of cultural tourists in the world and Iran's position in terms of cultural tourism, special attention has not been paid to cultural tourism in the country and scientific understanding of its facilities, limitations, opportunities and threats. Unfortunately, Iran's situation compared to other countries , Is not desirable and noteworthy. in terms of strategic survey and in terms of the nature of this research is applied. In relation to the research method, it seeks to identify the relationships between cultural tourism and the factors affecting it using the structural equation system. In terms of controlling the studied variables, the research is non-experimental, in terms of strategic survey and in terms of the nature of this research is applied. The statistical population in the quantitative section was all employees and managers of the Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization. In the quantitative part, the sampling method is stratified. Cochran's formula was used to determine the sample size. Based on this, 383 samples were estimated. The research tool is a researcher-made questionnaire that content validity was used to determine the validity and validity of the questionnaire and also the construct validity was used to determine the validity of the questionnaire. The reliability of the study was calculated using Cronbach's alpha test of 0.92. The results of quantitative analysis showed that social indicators have the greatest impact among the indicators of cultural tourism in the country.