ارزيابي كاربرد فناوري‌هاي اطلاعات و ارتباطات توسط ذي‌اثران در راستاي ايجاد سايبرپارك‌هاي تخصصي در محيط درون شهري

Evaluating the application of Information and Communications Technology (ICT) by Stakeholders in Order to Create the Specialized Cyberparks in Urban Environment

امروزه، در دنياي مدرن و مجازي مفاهيم و كاربست‌هاي جديدي ظهور كرده است مانند سايبرپارك كه از تلفيق دو حيطه سايبر و پارك بوجود مي‌آيد. سايبرپارك‌ها، با هدف‌هاي مختلف و در بافت‌هاي متنوع به صورت تخصصي در حال رشد و توسعه هستند. يكي از مهمترين آنها، سايبرپارك‌ تخصصي به ويژه در بافت دانشگاه مي‌باشد. هدف اصلي اين پژوهش، ارزيابي نحوه استفاده ذي‌اثران از فناوري‌هاي اطلاعات و ارتباطات در فضاهاي باز عمومي در دانشگاه در راستاي ايجاد سايبرپارك تخصصي است. بنابراين، در اين پژوهش سعي شده است از طريق واكاوي ابعاد مختلف فضاهاي باز عمومي (نحوه استفاده كاربران از فضاهاي باز عمومي، وضعيت فضاي باز و وضعيت فناوري‌هاي اطلاعات و ارتباطات در محيط دانشگاه) در مجموعه‌ پرديس باغ ملي دانشگاه هنر به عنوان نمونه مورد مطالعه، جنبه‌هاي مختلف ايجاد يك سايبرپارك تخصصي آموزشي مورد تحليل و ارزيابي قرار گرفته تا گامي براي توسعه آنها برداشته شود. در اين راستا، در ابتدا، با بهره گرفتن از بررسي موشكافانه و نظام‌مند پژوهش‌هاي پيشين به شيوه مطالعات كتابخانه‌اي و اسنادي، چارچوب پژوهش تدوين و گردآوري داده ها به روش ميداني در قالب پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده انجام شده‌است. نهايتا، با بهره‌گيري از تحليل كمي و بكارگيري نرم افزار آماري SPSS و تحليل كيفي محتوايي و نيز به‌كمك راهبرد پژوهشي مطالعه موردي، تحليل‌هاي استنباطي داده‌ها با استفاده از آماره خي‌دو و وي‌كرامرز محاسبه شده‌است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه لحاظ كردن گروه‌هاي سني كاربران در اين زمينه در تحقق ايجاد سايبرپارك تخصصي آموزشي و ارتقاي مشاركت ذي‌اثران بيشترين تاثيرگذاري را خواهد داشت.

Today, new concepts and applications have emerged, such as Cyberpark. One of the most important purposes of Cyberparks is the specialized Cyberpark, especially in the context of the university. The main purpose of this study is to evaluate how stakeholders use information and communications technology (ICT) in public open spaces (POS) of the university to create a specialized cyberpark. The components of an educational Cyberpark are POS on campus; educational ICT and university users. In this regard, Central building of University of Art (Bagh-e Melli Campus) - in historical part of Tehran- has been selected as a case study. Using a systematic review of previous research in the form of library and documentary studies, the research framework has been compiled and collected data in the form of questionnaires, interviews, and observations. Inferential analyzes of the data were calculated using quantitative and qualitative analysis. Findings show that most students prefer the open space in front of the Faculty of Visual Arts, Faculty of Architecture & Urban Planning and around the buffet. Participants consider places under renovation and construction undesirable. They use more smart cell phones and laptops, and about a third of them typically spend 4 to 6 hours a day. Overall, the results indicate that in planning for the development of communication infrastructures, taking into account the goals of users of ICT, considering the age groups of users will have the greatest impact on the realization of creating a specialized educational Cyberpark and promoting the participation of stakeholders.