نقش ارضاي نيازهاي بنيادين روان‌شناختي، دشواري در تنظيم هيجان و احساس تنهايي در پيش بيني ترس از صميميت در زنان كارگر جنسي

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش ارضاي نيازهاي بنيادين روان شناختي، دشواري در تنظيم هيجان و احساس تنهايي در پيش بيني ترس از صميميت در زنان كارگر جنسي بود. اين پژوهش به لحاظ روش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه زنان مراجعه كننده به مراكز گذري كاهش آسيب (DIC) شهر تهران در شش ماه دوم سال 1399 بودند كه از ميان آنها به روش نمونه گيري در دسترس تعداد 50 نفر وارد پژوهش شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه ترس از صميميت (دسكانتر و تلن، 1991)، مقياس ارضاي نيازهاي بنيادين روان شناختي (لاگارديا و همكاران، 2000)، پرسشنامه دشواري در تنظيم هيجان (گريتز و روئمر، 2004) و فرم كوتاه شده مقياس احساس تنهايي اجتماعيعاطفي بزرگسالان (دي توماسو و همكاران، 2004) بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي همزمان استفاده شد. يافته ها نشان داد احساس تنهايي و دشواري در تنظيم هيجان با ترس از صميميت رابطه مثبت و معنادار و ارضاي نيازهاي بنيادين روان شناختي با ترس از صميميت رابطه منفي و معنادار داشتند (P 0.01). همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه ارضاي نيازهاي بنيادين روان شناختي، دشواري در تنظيم هيجان و احساس تنهايي توانستند 0.76 ترس از صميميت را در زنان كارگر جنسي پيش بيني كنند (P 0.05). با توجه به اينكه ترس از صميميت در زنان كارگر جنسي از عدم ارضاي نيازهاي بنيادين روان شناختي، دشواري در تنظيم هيجان و احساس تنهايي تاثير مي پذيرد، برگزاري كارگاه هاي آموزشي مبتني بر اين مفاهيم در اين دسته از زنان ضروري به نظر مي رسد.