كليدواژه :
ايران , ساختار قدرت , پارلمان , دوران پهلوي , ارتش , مراكز قدرت , بخش مديريت اطلاعات سازمان سيا , گزارش اطلاعاتي
چكيده فارسي :
در جهان امروز يكي از مهيج‌ترين تلاش‌ها براي مدرنيزاسيون در ميان ملل كمتر توسعه يافته را مي‌توان در ايران شاهد بود. اين روند به‌دنبال يك كودتاي خونين يا واژگوني نظم اجتماعي آغاز نشده بلكه كوششي است از سوي يك نظام سياسي و اجتماعي كهن براي سازگاريِ خود و نهادهايش با نيازهاي نوين. قدرت در ايران همانند سابق همچنان در اختيار بخش كوچكي از جامعه كه از پول، جايگاه و نفوذ سياسي بهره مي‌برَد، قرار دارد. در صدرِ اين فهرست شاه وجود دارد و در ادامه به ترتيب خاندان سلطنتي، درباريان، سياستمداران، تجار بانفوذ، كارآفرينان و اساتيد قرار مي‌گيرند. هم‌اكنون طبقه‌ي جديدي از روشنفكرانِ متخصصِ ديوانسالار در حال ظهور است؛ اگر اين گروه توسط طبقه‌ي نخبه جذب نشود، ممكن است به طور روزافزون نقش مهم و مستقلي براي خود پيدا كند. در طبقه‌ي نخبه افراد متخصص و دانش‌آموخته‌اي وجود دارند كه در حال حاضر نقش واقعاً مخربي دارند و برخي از آن‌ها حتي از خانواده‌هاي حكومتي هستند. ايشان از همكاري با نخبگان حاكم اِبا مي‌ورزند و با روحانيون كه نيرويشان در احساسات توده‌هاي ايراني نهفته و با حكومت شاه اساساً مخالف هستند، سر ناسازگاري دارند. توجه: اين گزارش توسط دفتر اطلاعات جاري تهيه شده و در سازمان سيا تنظيم گشته است.
