ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس نياز به تعلق بر اساس نظريه كلاسيك آزمون و سوال پاسخ

هدف از پژوهش حاضر اعتباريابي، بررسي ساختار عاملي و پارامترهاي سوالپاسخ مقياس نياز به تعلق (NTBS) در دانشجويان بود. طرح پژوهش توصيفي همبستگي و اعتباريابي آزمون بود. جامعه آماري را دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه بيرجند تشكيل مي‌دادند. طي دو مطالعه 164 و 236 نفر از اين دانشجويان به روش نمونه گيري خوشه‌اي چندمرحله اي انتخاب شدند. گردآوري داده‌ها با مقياس‌هاي‌ نياز به تعلق (NTBS؛ كلي، 1999)، احساس تنهايي اجتماعي و عاطفي بزرگسالان (SELSAS؛ دي‌توماسو و همكاران، 2004)، افسردگي، اضطراب و استرس (DASS21؛ لوي‌باند و لوي‌باند، 1995)، احساس تعلق از مقياس ارضاي نيازهاي بنيادين در روابط (BNSRS؛ لاگوارديا و همكاران، 2000) و رضايت از زندگي (SWLS؛ داينر و همكاران، 1985) صورت گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با بررسي همساني دروني، تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي و پارامترهاي تميز و آستانه و منحني‌هاي آگاهي سوال و آزمون انجام گرفت. نتايج نشان داد كه مقياس نياز به تعلق، ساختاري يك عاملي با واريانس تبييين شده 67.87 درصد دارد. روايي عاملي تأييدي نيز به تأييد رسيد. ضرايب آلفاي كرونباخ 0.95 و 0.91 و ضرايب دو نيمه كردن 0.94 و 0.89 نشان از اعتبار مناسب مقياس داشت. شاخص‌هاي سوال پاسخ نيز در سطح مطلوبي بودند (0.05 P). به نظر مي‌رسد مقياس نياز به تعلق در دانشجويان از اعتبار و روايي مناسبي برخوردار است.