اولويت بندي موانع پياده سازي سيستم مكانيزه مديريت نگهداري و تعميرات در سازمان (مطالعه موردي: شركت نفت فلات قاره)

همزمان با ظهور انقلاب صنعتي و استفاده از ماشين‌آلات، نگهداري و تعميرات آن نيز براي افزايش راندمان كاري و ايمني بيشتر تجهيزات مورد توجه صاحبان صنايع قرار گرفت. مديريت تعميرات با رويكردي پيشگيرانه بر مبناي تجزيه‌وتحليل درست و دقيق از داده‌ها، بررسي علت وقوع اتلاف‌ها، شناسايي علت ريشه‌اي حوادث و تعريف اقدام اصلاحي در سيستم تعمير و نگهداشت فعاليت مي‌كند. سيستم‌هاي مكانيزه مديريت نگهداري و تعميرات در سازمان‌ها نيز با همين رويكرد پياده‌سازي شده‌اند. آمار نشان مي‌دهد كه بيش از ۸۰ درصد پروژه‌هاي CMMS با شكست مواجه مي‌گردد. شناسايي موانع پياده‌سازي CMMS مي‌تواند مديريت را جهت پيداكردن راه‌حل مفيد و رفع آنها ياري كند. لذا اين مقاله به شناسايي و رتبه‌بندي عوامل بحراني موفقيت و شكست در پياده‌سازي اين سيستم‌ها با استفاده از تركيب دو روش ديماتل و تاپسيس فازي مي‌پردازد. بدين منظور در اين پژوهش ابتدا پس از تعيين هدف، در گام اول چالش‌هاي اصلي به همراه عوامل زيرمجموعه آن‌ها كه مؤثر بر پياده‌سازي CMMS مي‌باشند را با استفاده از ادبيات موضوع و نظرات خبرگان شناسايي نموده  سپس در گام دوم با استفاده از روش ديماتل فازي به ارزيابي روابط بين معيارها پرداخته خواهد شد و وزن عوامل اصلي حاصل مي‌شود. پس‌ از اينكه وزن هركدام از عوامل اصلي حاصل شد در گام سوم روش تاپسيس فازي جهت رتبه‌بندي كليه عوامل و معيارهاي زيرمجموعه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. نتايج به‌كارگيري اين روش تركيبي، بيانگر اين است انتخاب تأمين‌كننده  نرم‌افزار و نيازسنجي درست و دقيق در خصوص CMMS به ترتيب داراي بيشترين تأثير در پياده‌سازي CMMS در سازمان است.