ارائه الگويي براي مديريت همكاريهاي تحقيقاتي صنعت- دانشگاه

اين پژوهش مطالعه اي را در باب همكاريهاي صنعت و دانشگاه با هدف توسعه كارآمدترين اعمال بمنظور افزايش تأثير اين همكاريها روي قابليت رقابتي شركت ها انجام مي دهد. نمونه ها بيست و پنج شركت متمركز روي تحقيق و توسعه را كه در مشاركت با تحقيق بر پايه اي منظم به كار گماشته شده اند، در برمي گيرند. بيش از يكصد پروژه همكاري از طريق مصاحبه با مسئولين، مديران پروژه و مديران ارشد اجرايي تحليل شده است. اين مصاحبه ها هم از اطلاعات كيفي و هم از اطلاعات كمي درباره ي موفقيت و عدم موفقيت همكاريها استفاده نموده است. براساس اين داده ها، هفت مورد از كارآمدترين اعمال براي مديريت همكاريها زمانيكه با هم به كار گرفته مي شوند و به طور معني داري در موفقيت دراز مدت همكاري مشاركت دارند، تعريف شده اند. اين اعمال عبارتند از: 1) انتخاب پروژه هاي همكاري كه تحقيق و توسعه شركت را به سرانجام ميرسانند؛ 2) انتخاب محققان دانشگاه كه اهداف و اعمال ويژه صنعت را درك مي كنند؛ 3) انتخاب مديران پروژه با قابليت هاي پوشاي كراني قوي؛ 4) ارتقاي دوره هاي زماني همكاري بيشتر، 5) ميسر ساختن حمايت داخلي مناسب براي مديريت پروژه؛ 6) تدارك ملاقات هاي منظم  در شركت بين محققان صنعت و دانشگاه ؛ 7) ايجاد آگاهي از پروژه دانشگاه در شركت.