ارائه مدلي جهت ارزيابي شاخص‌هاي چابكي پالايشگاه گاز فجر جم با رويكرد مدل‌سازي ساختاري تفسيري

در بازارهاي رقابتي و به سرعت در حال تغيير امروزي، توليد چابك يكي از قوي ترين ابزارها به منظور پاسخ گويي به تقاضاهاي مشتريان است. سازمان‌هاي فعال در حوزه توليد در اثر ميزان بالاي رقابت، نياز مشتريان مبني بر شخصي‌سازي محصولات، فشار براي كاهش زمان توليد و سرعت بالاي رشد فناوري‌هاي نوظهور؛ با تغييرات محيطي بالايي روبه‌رو هستند. لازمه بقاي اين سازمان‌ها در فضاي پويا، استفاده از متدولوژي توليد و توسعه چابك جهت انطباق سريع تر فرآيندها و فعاليت‌هاي كسب‌و‌كار با محيط هست. در شرايط متغير كنوني همگان دريافته اند تنها مزيت رقابتي سازمان ها در آينده اين است كه مديران آن ها بياموزند چگونه بايد زودتر از رقبايشان ياد بگيرند و اين همان مفهوم چابكي است. بسياري از خبرگان چنين ادعا مي‌كنند كه موفق ترين سازمانهاي آينده، آن هايي هستند كه چابك ترند. هدف اصلي پژوهش حاضر، ارائه مدلي به منظور شناسايي عوامل دخيل در چابكي پالايشگاه گاز فجر جم است. داده ها از مديران و خبرگان پالايشگاه گاز فجر جم جمع آوري گرديد. به منظور تحليل داده ها از رويكرد مدل سازي ساختاري تفسيري (ISM) استفاده و روابط ميان معيارها مشخص شد. سپس با استفاده از تحليل MICMAC ميزان نفوذ و وابستگي هر يك از معيارها به  دست آمد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه معيار «كاركنان توانمند و چند مهارته» با بيشترين قدرت نفوذ، عنوان تأثيرگذارترين معيار را به خود اختصاص داد. در پايان نيز برخي پيشنهادها و استراتژي هاي كاربردي براي مديران فراهم شده است.