عنوان مقاله :
بازكاوي موضع سيدعبدالله بهبهاني در نهضت تحريم تنباكو
عنوان به زبان ديگر :
Reviewing the Seyyed Abdollah Behbahani's Stand on the Tobacco Protest
پديد آورندگان :
جوادزاده، عليرضا مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره - گروه تاريخ انديشه معاصر، ايران , ملك‌‌زاده، محمد پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي - گروه سياست، ايران
كليدواژه :
عبدالله بهبهاني , تحريم تنباكو , قرارداد رژي
چكيده فارسي :
سيدعبدالله بهبهاني در جريان نهضت تحريم تنباكو، به حمايت از قرارداد رژي و نقض حكم تحريم اقدام كرد. در اين راستا، برخي اقدامات خاص وي، مانند ديدار با مسئولان انگليسي، موجب انگشت‌نما شدن وي و ماندگاري نامش در تاريخ به‌عنوان ناقض حكم تحريم گرديد. نوشتار حاضر با روش تاريخي و بررسي دقيق گزارش‌ها و اسناد، به توصيف و تبيين مواضع و اقدامات بهبهاني در نهضت تحريم تنباكو پرداخته است.
در نگاهي همدلانه، علت موضع و اقدامات وي را مي‌توان ناظر به دو مسئله دانست (كه البته هر دو قابل نقد است): 1. تشكيك در اصالت و نيز شرعي بودن حكم تحريم؛ 2. توجه به منافع حاصل از اجراي قرارداد رژي و مضرات فسخ آن براي ايران. علي‌رغم آنكه بهبهاني روابط نزديكي با امين‌السلطان صدراعظم برقرار كرده بود و نيز تمايلاتي به مسئولان انگليس و سياست‌هاي آن كشور داشت كه نبايد تأثيرگذاري اين روابط و تمايلات را در مواضع بهبهاني ناديده گرفت، با اين حال، ادعاي اخذ رشوه از سوي بهبهاني براي مبارزه با حكم تحريم مورد ترديد جدي است و موارد ارائه‌شده در اين زمينه، توان اثبات چنين ادعايي را ندارد.
چكيده لاتين :
During the Tobacco Protest, seyyed Abdollah Behbahani supported Régie's contract and violated the ban on tobacco. In this regard, some of his activities such as visiting the British officials put him among the violators of the fatwa of prohibition of tobacco. Using a historical method and focusing on historical reports and documents, this paper seeks to review the Seyyed Abdollah Behbahani's stand on the Tobacco Protest. From an empathetic point of view, his action can be justified in two ways (both of which can be criticized, of course): I) Having doubts about the authenticity and legality of the fatwa II) Paying attention to the benefits of Régie's contract and the disadvantages of its termination for Iran. Despite the fact that Behbahani had established close relations with the Prime Minister Amin al-Sultan and also had interests with British officials and their policies, which their effects on Behbahani's ideas cannot be ignored, but the claim that Behbahani had received a bribe to oppose the fatwa is seriously questioned and the available evidences are not able to prove it.
