كيفيت انسجام متن در اشعار روايي كودكانه احمد شاملو با تكيه بر شعر «پريا» و «دختراي ننه دريا»

The Quality of Text Cohesion in Ahmad Shamlou's Narrative poems for children based on The Poetries “paria” and “dukhtaraye nnane darya”

احمد شاملو در ميان شاعران معاصر به علت تشخص سبكي و زباني، و نقش او در پيدايي جريان شعر سپيد از اهميت و جايگاهي ممتاز برخوردار است. توفيق شاملو در استفاده از اين نوآوري شكلي، در ساختار اشعار كودكانه و استفادة نمادين و تمثيلي از زبان كودكانه براي القاي زيست‌جهان فكري و عاطفي خويش، قابل تأمل است و چه بسا موجب تحريك و تحريض عواطف جمعي مخاطبان(اعم از كودك و بزرگسال) مي‌شود. استفاده از رويكرد هليدي در كشف عوامل انسجام متن اشعار او مي‌تواند وجوه امتياز و كيفيت شكل‌گيري زبان شاعرانه و همسويي آن را با معنا و محتواي اشعار كودكانه‌اش بازگو نمايد. نظر به اهميت اين موضوع، اين پژوهش به شيوة توصيفي-تحليلي مبتني بر نظرية نقش‌گرايي هليدي تلاش كرده است به قصد بازنمايي چگونگي «عوامل انسجام متن» به واكاوي كودكانه‌هاي شاملو بپردازد. از نتايج تحقيق برآمده است كه از ميان عوامل انسجامي متن در اشعار كودكانة شاملو ارجاع درون متني، تكرار و هم‌آيي و حروف ربط افزايشي و علّي بيشترين بسامد را داشته است كه خود گواه التزام شاملو به نقش ارجاعي زبان شعر و همگرايي و پيوستگي متني اشعار كودكانه او و نمودار جلب توجه و هدايت ذهني مخاطب از طريق تأكيد و بسامد است.

Ahmad shamloo has a distinguished status among the contemporary poets Due to his stylistic and linguistic identity, an‎d his role in the emergence of blank verse. Shamloo’s success in such a formal innovation in the structure of nursery rhymes and the use of symbolic and allegorical childish language to inspire his intellectual and emotional lebenswelt, and thereby stimulation and promotion of the communal emotions of the audiences (both children and adults) is considerable. Using Halliday's approach to discover the cohesion of his texts, we can rocognise aspects of his poetic language, its formation quality, and it's isotopy with his nursery rhymes' meaning and content. Considering the importance of the issue, this descriptive-analytic study, based on the Functionalism theory of Halliday, tries to represent the "cohision of text" through investigating nursery rhymes of Shamloo. The results have shown that, among cohesion factors of the text in Shamloo's nursery rhymes, endophora, repetition, collocation, and conjunctions have the most frequency. These elements show the referential role of poetry and textual convergence and cohesion of nursery rhymes and a proof of leading the audience by him through emphasizing and frequency.