صورت سمبليك هنر در دستگاه فلسفي ارنست كاسيرر

فلسفۀ صورت‌هاي سمبليك ارنست كاسيرر امكاني ويژه را براي بازخواني نحوۀ تكوين شناخت انسان به‌ويژه در اذهان بدوي بشر و دربارۀ انديشۀ اسطوره‌اي عرضه مي‌كند. مراحل شناخت طبق اين فلسفه، از تفكر مبتني بر اسطوره آغاز شده و با گذر از دين و عرفان به هنر و علم و ديدگاه استعلايي كانت مي‌رسد. ليكن علي‌رغم تأكيد او بر اهميت هنر در جاي‌جاي آثار خويش، تبييني مشخص در خصوص شناخت متكي بر هنر انجام نگرفته است. مقالۀ حاضر بر آن است با بررسي ويژگي‌هاي انديشۀ اسطوره‌اي شامل مقولات و فُرم‌هاي ادراكيِ آن و تمركز بر آراي پراكندۀ كاسيرر در خصوص هنر، تبييني از هنر در جايگاه يكي از صورت‌هاي سمبليك مورد نظر فيلسوف به دست دهد. اين مقاله با روش توصيفيتحليلي و از طريق فيش‌برداري كتابخانه‌اياِسنادي در چارچوب نظري فلسفۀ صورت‌هاي سمبليك نوشته شده و مي‌كوشد از طريق تشريح و تطبيق داده‌ها احتمال تداوم مقولات و فُرم‌هاي ادراكي اسطوره‌اي در انديشۀ هنري يا امكان بازسازي آن‌ها را مورد تحقيق قرار دهد.