موفقيت مربيگري مديران؛ موانع و چالش‌ها

هدف پژوهش حاضر شناسايي موانع و چالش هاي موفقيت مربيگري مديران در صنعت پتروشيمي مي باشد كه بدين منظور از روش پژوهش تركيبي استفاده شده است. در بخش كيفي با استفاده از روش تحليل مضمون از طريق مرور ادبيات و نظريه ها باعث استخراج پرسشنامه اي با 40 گويه شد و جهت آزمون آن از روش تحليل عاملي مرتبه سوم با رويكرد حداقل مجذورات جزئي استفاده شد. جامعه آماري 167 نفر از مديران، معاونين و روساي پتروشيمي بودند كه 116 نفر از آنان با استفاده از فرمول كوكران به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SMARTPLS استفاده شد. نتايج تحليل عاملي مرتبه سوم نشان داد كه ضعف مهارت ارتباطي و حل مسئله، ضعف مهارت ارائه بازخورد، سبك مديريتي نامناسب، عدم تدوين اهداف واقع بينانه و پايبندي به آن، رفتارها و نگرش نامناسب مربي، تمايل متربي به سبك دستوري، عدم اعتماد به مربيان، فقدان انگيزه متربي، فرهنگ سازماني نامناسب و فقدان آگاهي، ضعف ساختاري و عدم حمايت مديران ارشد، سيستم هاي حمايتي نامناسب مديريت منابع انساني و حامي نبودن فرهنگ ملي مي توانند به عنوان موانع موفقيت مربيگري مديران در صنايع پتروشيمي در نظر گرفته شوند. علاوه براين نتايج نشان داد كه موانع مرتبط با مربي (0.91)، موانع درون سازماني (0.81)، موانع برون سازماني (0.68) و موانع مرتبط با متربي (0.55) به ترتيب داراي بيشترين و كمترين تأثير بر موفقيت مربيگري مديران هستند. نتيجه نهايي اينكه مدل آزمون شده موانع موفقيت مربيگري مديران، از روايي و پايايي مناسبي برخوردار است و مي تواند در صنعت پتروشيمي مورد استفاده قرار گيرد.