تقابل فرصت‏طلبي و منافع دائم در مناسبات ايران و تركيه

گفته مي‏شود در مناسبات بين دولت‏ها به جاي دوستي و دشمني پايدار، تنها مسئله منافع دائم مطرح است كه بايد براي حفظ آن كوشيد. آيا در شرايط سيال منطقه‏اي و بين‏المللي اقدامات فرصت‏طلبانه مي‏تواند متضمن منافع پايدار براي دولت‌هاي همجواري باشد كه افزون بر محدوديت‌هاي خود، در معرض سياست‌هاي قدرت‌هاي بزرگ قرار دارند؟ مقاله حاضر به بررسي فرصتي وسوسه كننده اختصاص دارد كه به عنوان رويدادي ضمني در خلال جنگ‌هاي كريمه (1853-1856)، نصيب ايران شد تا عليه رقيب منطقه‏اي خود عثماني اقدام كند.