سوژه در پيچ و خم داستان پسامدرن ايران: نگاهي انتقادي به كتاب تحليل سوژه در ادبيات داستاني پسامدرن ايران

The Subject in the Intricacies of the Iranian Pos tmodern S tory: A Critical Look at the Book of Subject Analysis in Iranian Pos tmodern Fiction , Ghodratollah Taheri.

جنبش پسامدرنيسم، مانند بسياري از جنبش­ هاي ديگر معاصر، خاستگاه غربي - عموماً اروپاي غربي و آمريكاي شمالي- دارد و در دو دهۀ اخير به فضاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي و ادبي ايران نيز سرايت كرده است. تحت تأثير مستقيم اين جنبش- با رويكردي فنّ­ محورانه يا انديشه­ گرايانه- گروهي از نويسندگان و شاعران آثاري با مشخّصه­ هاي پسامدرن آفريده ­اند. كتاب تحليل سوژه در ادبيات داستاني پسامدرن، اثر دكتر فرزاد كريمي، در سال 1397 منتشر شده و به دليل پرداختن به بازتاب مهم‌ترين مؤلّفۀ انديشگاني جنبش پسامدرن، يعني سوژه در رمان معاصر فارسي - دهۀ هفتاد به اين سو - حائز اهميت و قابل نقد است. در اين مقاله، نگاهي انتقادي به كتاب مذكور كرده و امتيازات و كاستي ­هاي آن را به اختصار كاويده ­ايم. مسئله­ مندي تحقيق، جسارت محقق در ورود به فضاي تيره‌وتار ادبيات پسامدرن، بيان روشن مباني نظري تحقيق، توانايي كاربست مباني نظري در تحليل رمان­ هاي منتخب، برجسته­ سازي يكي از ويژگي ­هاي سوژه در نقد هريك از رمان ­ها از جمله امتيازات اثر است. ورود به عرصه هايي خارج از موضوع كتاب، مانند مبحث بحران ادبي در ايران امروز، تبيين نشدن رابطۀ دقيق بين شخصيت­هاي داستاني رمان­ها به سوژه­ هاي عيني اجتماعي، كلّي‌گويي­ هاي پراكنده و عدم انسجام ساختاري مباحث، به‌ويژه بخش­ هاي پاياني كتاب از جمله كاستي­ هاي اثر هستند.

فاقد چكيده لاتين