تبيين بازتاب هاي امنيتي تاثير خشك سالي بر مهاجرت نمونه پژوهي مرزهاي استان سيستان و بلوچستان

Explaining Security Reflection the Impact of Drought on Migration (Sampling of the Borders of Sistan and Baluchestan Province)

رخداد خشك سالي هاي پياپي و تغيير الگوي بارش در چند دهه گذشته به ويژه در كشورها و مناطق واقع بر نوار بياباني كره زمين از بازتاب ها و نمودهاي تغيير اقليم به شمار مي روند. وضعيتي كه به واسطه كاهش بارش و كمآبي امنيت، ثبات و توسعه در بسياري از مناطق را تهديد مي كند. ايران نيز با نگرش به موقعيت جغرافيايياش طي يك ونيم دهه اخير به شدت متاثر از اين رويدادها و دگرگوني ها بوده است. جنوب شرق ايران با مركزيت (استان سيستان و بلوچستان) كه منطقه اي كم بارش است طي اين بازه زماني به واسطه دگرگوني هاي اقليمي و خشك سالي هاي پياپي از اين پديده تاثير پذيرفته تا جايي كه به يكي استان هاي مهاجرفرست مبدل شده است. رخدادي كه خود زمينه مسايل و چالش امنيتي نوپديد به ويژه در نواحي مرزي شده است. نوشتار حاضر بر اين فرضيه استوار است كه كاهش بارش و تهديد منابع آب به مهاجرفرستي اين استان انجاميده است. روش شناسي حاكم بر پژوهش حاضر، توصيفي - تحليلي است و داده ها و اطلاعات مورد نياز آن از طريق سازمان هواشناسي ايران و مركز ملي آمار گردآوري شده سپس با بهره گيري از شاخص استاندارد بارش (SPI) و شاخص درصد بارش نرمال (PNPI) به بررسي و تحليل توزيع مكاني خشك سالي ها (بازه زماني 1996 تا 2011 ميلادي) و تاثير آن در مهاجرت ساكنان اين بخش منطقه راهبردي پرداخته است. نتايج پژوهش نشان داد كه رخداد خشك سالي هاي شديد تا بسيار شديد در اين منطقه بازتاب هاي منفي بر معيشت ساكنان منطقه داشته كه با نگرش به وابستگي مردم اين استان به منابع آب محدود و كشاورزي سنتي و همچنين نبود سياست هاي آمايش سرزمين كارآمد و بي سرانجامي مناسبات هيدروپليتيك ايران و افغانستان توانسته است منجر به افزايش بحران در شرق ايران شود و مردم اين استان به ناچار براي فراهم شدن شرايط زيست بهتر به مهاجرت به استان هاي همجوار و نقاط ديگر ايران روي آورده اند.

The pattern in the last few decades, especially in countries and regions located in the desert of the earth are considered, as a reflection of climate change. A situation that threatens security, stability and development in many areas due to reduced rainfall and water scarcity. Iran has also been strongly influenced by these events and changes in its attitude towards its geographical position during the last decade and half. Southeastern Iran with center (Sistan and Baluchestan Province) which has been a region with low rainfall, daring several periods of time due to climate to the point that it has become one of the migrating provinces of the country. An event that has itself given rise to emerging security issues and challenges, especially in border areas The present article is based on the hypothesis that the decrease in rainfall and threat of water resources has led to the emigration of the province. The methodology of the present study is descriptive-analytical and the required data and information are collected through the meteorological organization and the national statistics center and then using standard rainfall (SPI) and normal rainfall (PNPI) percentage investigate and analyze the spatial distribution of drought (period, 1996-2011) and its impact on the migration of residents of the strategic area. The results show that the occurrence of severe or very severe droughts in a region has negative reflections on the livelihood of residents in the region, which with the attitude of the people of the province to dependence on limited water resources and traditional agriculture and the lack of land management policies and hydro-political relations between Iran and Afghanistan have led to an increase in the crisis in the east of the country, and the people of this province have inevitably migrated to neighboring provinces and other parts of the country to provide better living conditions.