حكمراني شهري در راستاي عملكرد سازمانهاي محلي با بررسي مدل هاي متفاوت در جهان

Governing the City in Line with the Performance of Local Organizations by Examining Different Models in the World

از موضوعات قابل بحث در جغرافياي سياسي نقش سازمان هاي محلي و اعمال حكمراني در فضاي شهر است.. در عصر جديد، ابزارهاي سنتي اجبارآميز حكومت، ناكارآمد و ابزارهاي اقناعي و مبتني بر مذاكره بر گروه ها و سازمانهاي محلي در جامعه مد نظر قرار مي گيرند. حكمراني به افراد و سازمانهايي مي پردازد كه در فرآيند تصميم گيري و اجراي تصميات نقش دارند. امروز بايد با شناخت الگوهاي حكمراني، شهر را به وسيله آنها مديريت كرد. انتقال "حكمراني" از ايده به عمل، در كنار تغييرات ساختاري و كاركردي حكومت، به چيزي بيش از يك دولت نيازمند است و ساير بازيگران نيز در بهبود كيفيت زندگي و رفاه گروه هاي مختلف ذينفعان تاثيرگذارند. پژوهش حاضر با به كارگيري روش توصيفي- تحليلي، پس از پرداختن به مفهوم و زواياي مختلف الگوي حكمراني، به دنبال اثبات اين است كه در شهرهاي امروزي، مديريت نظام شهري بدست حكمراني سازمانهاي محلي قابل اجراست. نتايج نشان مي دهند، حكمراني در سطوح فضايي خرد تا كلان براي مديريت امور گامي براي خودسازماني جوامع شهري و تكه تكه شدن قدرت دولت است كه علاوه بر بازيگران حكومتي به مشاركت شهروندان و گروه هاي اجتماعي نياز دارد. در واقع، شيوه هاي انتخاب مسئولان محلي در جهان براي اعمال حكمراني در شهر متفاوت است.

One of the most controversial issues in political geography is the role of local government and governance in the urban space. Governance deals with individuals and organizations that are involved in the decision-making and enforcement process. Today, by recognizing the patterns of governance, the city must be managed by them. The transition from idea to action, along with the structural and functional changes of government, require more than just a government, and other actors have an impact on improving the quality of life and well-being of different stakeholder groups. The present study, using a descriptive-analytical method, after examining the concept and different angles of the governance model, proves that in today’s cities, the management of the urban system is governed by the governance of local organizations. The results show that governance at the micro-macro-spatial level is a step towards selforganization of urban communities and fragmentation of government power that requires the involvement of citizens and social groups in addition to government actors. In fact, there are different ways in which local authorities are elected to govern the city.