كليدواژه :
روابط سياسي , توسعه ي گردشگري , ايران , عمان
چكيده فارسي :
سياست زاييده و محصول جغرافياست و مقوله‌ي گردشگري كه از بنيان‌هاي ژيوپليتيكي كشور ايران است بي تاثير از نهاد سياست نبوده و متناسب با تحولات سياسي و روابط سياسي با كشورهاي جهان در ايران و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي از فراز و فرود زيادي برخوردار بوده است. كشور ايران با همه‌ي جاذبه‌هاي تاريخي، فرهنگي و طبيعي‌اش در سال‌هاي اخير توانسته است به يك توفيق نسبي در اين زمينه دست يابد كه تلاش و توجه فعالان صنعت گردشگري،گسترش شبكه‌ي ارتباطات جمعي، سياست‌هاي تسهيل كنندگي دولت‌ها و توجه به زير ساخت‌هاي آموزشي و رفاهي از مهم‌ترين دلايل آن بوده است. بدون شك روابط سياسي كشورها در توسعه‌ي همكاري‌هاي گردشگري بي تاثير نبوده و هر چقدر زمينه‌هاي امنيتي، رفاهي و آموزشي و همچنين اشتراكات تاريخي، فرهنگي و سرزميني بين دو كشور تقويت شده باشد در گسترش اين تبادلات توريستي موثر بوده است. بدين منظور به روش اسنادي، داده‌هاي مورد نياز تحقيق از محتوي قوانين و برنامه‌هاي بالا دستي جمهوري اسلامي ايران جمع آوري شده است. اين نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد كه هر چقدر كشورها از تحكيم روابط سياسي بيشتري برخوردار باشند توسعه‌ي گردشگري در آن‌ها نمود بيشتري داشته است. كه البته در مورد دو كشور ايران و عمان كه به‌صورت موردي مطالعه شده است، به خوبي نمايان است. ضمن اينكه در صورت توسعه‌ي بيش‌تر امكانات زير ساختي، رفاهي و تبليغاتي از رونق بيشتري برخوردار خواهند شد.
چكيده لاتين :
Politics is a product of geography and tourism, which is one of the
geopolitical foundations of Iran, has not been unaffected by politics and has
had many vicissitudes in proportion to political developments and political
relations with the world in Iran and after the victory of the Islamic
Revolution. Iran, with all its historical, cultural and natural attractions in
recent years, has been able to achieve a relative success in this field, and the
efforts and attention of tourism industry activists, the expansion of mass
communication network, government facilitation policies and attention to
infrastructure, education and welfare have been among the most important
reasons. Undoubtedly, the political relations of the countries have not been
ineffective in the development of tourism cooperation, and the security,
welfare, educational, as well as strengthened historical, cultural and
territorial commonalities between the two countries have been effective in
expanding these tourist exchanges. For this purpose, the required data for
the research have been collected from the content of upstream laws and
programs of the Islamic Republic of Iran by documentary method. The
results show that the more countries have strengthened political relations,
the more they are developed in tourism. This is, of course, clear in the case
of Iran and Oman, which have been studied on a case-by-case basis. At the
same time, if more infrastructure, welfare and advertising facilities are
developed, they will enjoy more prosperity.
