عنوان مقاله :
تبيين ژئوپليتيكي بازساخت ريملند در چارچوب صلح ابراهيم
عنوان به زبان ديگر :
Geopolitical Explanation of the Reconstruction of the Rimland within the Abraham Accords framework
پديد آورندگان :
قادري حاجت، مصطفي دانشگاه تربيت مدرس تهران , جودي، حسين دانشگاه فرماندهي و ستاد آجا , حيدريان، سجاد دانشگاه فرماندهي و ستاد آجا
كليدواژه :
ريملند , صلح ابراهيم , اتحاد پيراموني , ايران , خليج فارس
چكيده فارسي :
رقابت چين و آمريكا در سده جديد يكي از مهم‌ترين پيشرانه‌هاي رقابت‌هاي ژيوپليتيكي در سطوح مختلف منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي است. چين به‌عنوان يكي از قدرت‌هاي بزرگ كه توانايي بالقوه براي تبديل شدن به ابرقدرت و به چالش كشيدن جايگاه فعلي آمريكا دارد، امري كه باعث نگراني استراتژيست‌ها و مقامات آمريكايي نيز شده است. در نتيجه ايالات متحده در دهه دوم قرن بيست و يكم تمركز استراتژيك امنيت ملي خود را از خاورميانه به شرق آسيا انتقال داد. يا كم رنگ شدن حضور آمريكا در منطقه هم‌پيمانان سنتي آمريكا مانند اسراييل(رژيم غاصب صهيونيستي) و كشورهاي عربي از گسترش قلمرو نفوذ رقباي ژيوپليتيكي خود يعني ايران و تركيه بيمناك بوده و با توجه به تجارب تاريخي منطقه و نفوذ ژيوپليتيكي ايران در شرايط كنوني واكنش كشورهاي مزبور را وادار به همكاري دو و چند جانبه كرده است. اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي است و با تكيه بر منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي در پي تبيين ژيوپليتيكي صلح ابراهيم از منظر آثار و پيامدهاي آن بر روابط منطقه‌اي در خليج فارس و به‌ويژه اهداف و منافع جمهوري اسلامي است. اسراييل به‌طور سنتي استراتژي اتحاد پيراموني را به‌عنوان مكمل استراتژي امنيت ملي خود برگزيده است، توافق اعراب و اسراييل در قالب توافق صلح ابراهيم به نوعي بازساخت ريملند جديد با هدف كنترل و محدود كردن اثرگذاري ژيوپليتيكي جمهوري اسلامي است. در صورت اجرايي شدن پروژه ياد شده مي‌توان انتظار رخنمون ريملند جديد منطقه‌اي با هدف كنترل و تضعيف ايران را داشت.
چكيده لاتين :
The rivalry between China and the United States in the new century is one
of the most important drivers of geopolitical rivalries at various regional
and trans regional levels. China is considered one of the great powers that
has the potential to become a superpower and challenge the current position
of the United States, something that has worried US strategists and
officials. As a result, in the second decade of the 21st century, the United
States shifted the focus of its national security strategy from the Middle
East to East Asia in order to counter this potential threat. With the
withdrawal or diminishing presence of the US presence in the region,
traditional US allies such as Israel and Arab countries are afraid of
expanding the sphere of influence of their geopolitical rivals, namely Iran
and Turkey, and given the historical experiences of the region and Iran's
geopolitical influence in the current situation, these countries have been
forced to cooperate bilaterally and multilaterally. Israel has traditionally
chosen the Peripheral Alliance strategy as a complement to its national
security strategy. Given the possibility of a reduction in military forces in
the Middle East, the Arab-Israeli agreement in the form of the Abraham
Accords Peace Agreement seems to represent a new Rimland with the aim
of controlling and limiting the geopolitical influence of the Islamic
Republic of Iran. Using the descriptive-analytical method and based on
library and Internet resources, tries to provide a geopolitical explanation of
the Abrahamic Accords in terms of its effects and consequences on regional
relations in the Persian Gulf and especially the goals and interests of the
Islamic Republic of Iran. The results show that if the project is
implemented, we can expect the emergence of a new regional Rimland with
the aim of controlling and weakening Iran.
عنوان نشريه :
آمايش سياسي فضا
