تبيين جهان شمولي امر به معروف و نهي از منكر بر پايه آيات قرآن

Explanation the universality of order to good deeds and forbidding the evil ones based on the verses of the Qur'an

يكي از آموزه‌هايي كه قرآن كريم مردم را به آن فراخوانده است امر به معروف و نهي از منكر است. اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي و با مراجعه به آراء مفسران قرآن در پي آن است كه جهان‌شمولي امر به معروف و نهي از منكر و نيز آثارجهاني آن را مورد بررسي قرار دهد. سوال اصلي پژوهش اين است كه آيا امر به معروف و نهي از منكر و آثار آن تنها شامل امت اسلامي مي باشد يا در تمام اديان جريان دارد. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه اين اصل، ريشه در فطرت انسان‌ها دارد و در ميان اقوام گذشته و اديان پيش ‌از اسلام نيز وجود داشته‌است مانند: مذمت امت‌هاي گذشته، نفرين حضرت داود و عيسي (ع)، و مذمت قرآن نسبت به احبار و رهبان اهل كتاب، توصيه لقمان به فرزندش در عمل به اين اصل. هم‌چنين اطلاق آياتي كه با خطاب «اي انسان» به اين فريضه فراخوانده است جهان‌شمولي آن را نشان مي‌دهد. عمل به اين اصل و ترك آن برخي پيامدهايي فراگير و جهان شمول دارد. به‌عنوان مثال: «تعالي جامعه»، «نجات از عذاب عمومي الاهي» و «نجات از خسران حتمي». همان‌طور كه «دچار شدن به لعنت خدا و انبياء»، «عذاب سخت جهنم» و «شريك‌بودن در جرم مجرمان»، ازجمله آثار عمومي ترك اين واجب الاهي است.

One of the teachings that the Holy Quran has called people to order to good deeds and forbidding the evil ones. this article, with a descriptive-analytical method and referring to the opinions of the commentators of the Qur'an, seeks the universality of order to good deeds and forbidding the evil ones and examine its global implication. The main question of the research is: whether the order to good deeds and forbidding the evil ones and its effects are universal or not? The findings of the present study showed that this principle is rooted in human nature. an‎d it has existed among the past tribes and pre-Islamic religions, such as: The condemnation of the previous nations, the curse of Prophets David and Jesus (pbuh), and the condemnation of the Qur'an towards the monks and monks of the People of the Book, Loqman advised his son to practice this principle. Also, the application of the verses that have been called to this duty by “human being” (Nas) shows its universality. Practicing this principle and abandoning it has some pervasive and universal consequences; For example: "the exaltation of society", "salvation from the general divine torment" and "salvation from certain losses". As "suffering from the curse of God and the prophets", "severe punishment of hell" and "sharing in the crime of criminals", are among the general effects of leaving this divine obligation.