مقايسه شادكامي و رضايت از زندگي در زنان يائسه ورزشكار و غير ورزشكار

Comparison of Happiness and Life Satisfaction in Athletes and Non-Athletes Postmenopausal Women

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه شادكامي و رضايت از زندگي زنان يائسه ورزشكار و غير ورزشكار بوده است. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر از نوع علي- مقايسه اي پس رويدادي بوده است. در پژوهش حاضر، شادكامي و رضايت از زندگي زنان يائسه ورزشكار و غير ورزشكار شهر دزفول موردبررسي قرار گرفت. جامعه آماري شامل كليه ي زنان يائسه ورزشكار و غير ورزشكار شهر دزفول بودند كه با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي 50 نفر از زنان يائسه ورزشكار انتخاب شدند. اين افراد از لحاظ سن، جنسيت، وضعيت اجتماعي اقتصادي، عدم ابتلا به بيماري هاي حاد جسماني و روانشناختي و ساير متغيرهاي مورد نظر در پژوهش كاملاً همتاسازي شده بودند. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه شادكامي آكسفورد و بوده است. پرسشنامه رضايت از زندگي (SWLS) بوده است. نتايج: داده هاي حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحليل واريانس چندمتغيري مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل نشان داد بين زنان ورزشكار و غير ورزشكار در متغير شادكامي و خرده مقياس هاي آن شامل حرمت نفس، بهزيستي فاعلي، رضايت خاطر، خلق مثبت و متغير رضايت از زندگي تفاوت معنيداري ميزان شادكامي و رضايت از زندگي در زنان يائسه ورزشكار به طور معنيداري نسبت به پيش آزمون و گروه كنترل بالاتر بوده است. نتيجه گيري: به نظر ميرسد كه انجام فعاليت بدني مستمر، اثرات مطلوبي بر شادكامي و رضايت از زندگي در زنان يائسه دارد و زنان يائسه مي توانند با انجام تمرينات ورزشي مستمر، اثرات نامطلوب رواني ناشي از يائسگي را در خود تقليل دهند.

Background & Objective: The aim of present study was to compare happiness and life satisfaction in athlete and non-athlete postmenopausal women. Materials & Methods: This comparative study was the causal type of corelational studies. The sample of this study included all 49-59 years old athlete and non-athlete postmenopausal women in the city of Dezful, Iran. The 100 athletes and non-athletes postmenopausal were selected by cluster sampling method .They were homogenized based on age, educational status, not suffering from acute physical and mental disorder and other criteria considered in this research. The instruments were Oxford happiness questionnaire and life satisfaction inventory. The data were analyzed using multi-variate analysis of variance method. Results: The results revealed that there was a significant difference between athlete and non-athletes in terms of happiness and its subscales including self-esteem, subjective wellbeing, positive mood and life satisfaction (P<0.001). The results showed that athlete postmenopausal women were significantly better than non- athlete postmenopausal women in happiness and life satisfaction. Conclusion: It seems that regular physical activity has desirable effect on post-menopausal women. These results indicated that regular physical activity exercise decreased mental side effect of postmenopausal athlete compared to postmenopausal women.