بررسي مفهوم مستثني بودن آمريكايي در رمانهاي تروريست (2006) و مردم گرانقيمت (1968)براساس نظام گفتماني كنشي

در اين مقاله گفتمان كنشي در رابطه با مفهومي مطرح در ادبيات معاصر آمريكا تحت عنوان مستثني‌بودن آمريكايي در دو رمان معاصر آمريكايي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. مفهوم مستثني‌بودن آمريكايي يكي از شناخته شده ترين مفاهيم معاصر در ادبيات و هنر و فرهنگ معاصر امريكا است. براساس اين مفهوم، آمريكا و مردم آن و فرهنگ آمريكايي در مقايسه با ساير فرهنگ‌ها و كشورهاي دنيا استثنايي و منحصربفرد هستند و ترويج اين ايده در دهه‌هاي اخير در رسانه ها، فيلم هاي هاليودي و ادبيات داستاني آمريكا كاملا مشهود است. در اين مقاله نگارنده مي كوشد تا با استفاده از تحليل نظام گفتماني كنشي كه خاستگاهي نشانه شناختي دارد به خوانش دقيقتري از مفهوم مستثني بودن آمريكايي دست يابد. جهت ارائه اين تحليل بازنمود و بروز اين تفكر و نگرش در دو رمان معاصر ادبيات داستاني به طور اجمالي بررسي مي شوند تا زواياي انعكاس اين مفهوم در ادبيات معاصر آمريكا تا حدودي مشخص شود. رمان تروريست اثر آپدايك (2006) و رمان مردم گرانقيمت اثر اوآتس (1968) داراي درونمايه مشتركي در اين زمينه هستند. هر دو رمان با اتكا به مفهوم مستثني بودن امريكايي گفتماني كنشي را فراهم مي سازند كه به طور اجمالي در اين مقاله بررسي مي‌شود. مبناي تحليل پژوهش حاضر، نقد روايت اصلي رمان‌هاي فوق و بررسي نقش كنش و كنش‌گران آنها در تحول معنا در چهارچوب نظام گفتماني كنشي است.