تعيين نقش ميانجي معناي تحصيلي در رابطه بين خوش بيني تحصيلي با عملكرد تحصيلي دانش آموزان

زمينه و هدف: عملكرد تحصيلي يكي از مؤلفه هاي مهم در آموزش و پرورش است كه همواره مورد توجه برنامه ريزان، مديران، معلمان، و والدين دانش آموزان بوده است و اين افراد همواره در تلاش هستند تا شرايطي را فراهم كنند كه كارآيي تحصيلي دانش آموزان بالا برود. مقاله حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي معناي تحصيلي در رابطه بين خوش بيني تحصيلي با عملكرد تحصيلي دانش آموزان انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش گردآوري داده ها توصيفي از نوع همبستگي بود. داده هاي مورد نياز از بين نمونه اي از دانش آموزان دختر متوسطه شهر خرمدره به تعداد 250 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي گردآوري شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي معنا تحصيلي هندرسونكينگ و اسميت (2006) و خوش بيني تحصيلي اسچنن موران و همكاران (2013) استفاده شده است. همچنين براي سنجش موفقيت تحصيلي از معدل كسب شده توسط دانش آموزان در دو نيم سال اول و دوم استفاده شد. پس از جمع آوري پرسشنامه ها، داده هاي استخراج شده توسط نرم افزارهاي SPSS22 و MPLUS 7.4، با استفاده از روش معادلات ساختاري بررسي و تحليل شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه بين متغيرهاي خوش بيني تحصيلي با عملكرد تحصيلي رابطه مثبت معنادار (0.01 P) است و معناي تحصيلي بين دو متغير خوش بيني تحصيلي و عملكرد تحصيلي نقش ميانجي بازي مي كند. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه خوش بيني تحصيلي به صورت مستقيم موجب بهبود عملكرد تحصيلي دانش آموزان ميشود، اما به صورت غيرمستقيم از طريق معناي تحصيلي بر بهبود عملكرد دانش آموزان تأثير دارد.