پيش‌بيني ميزان خطرپذيري دانش آموزان دختر بر اساس نيازهاي اساسي روان‌شناختي و تنظيم هيجان

زمينه و هدف: شناسايي عواملي كه بتواند از ميزان خطرپذيري دانش آموزان پيشگيري كرده يا كاهش دهد، بسيار ضروري است؛ بنابراين هدف از انجام اين مطالعه، پيشبيني ميزان خطرپذيري دانش آموزان دختر بر اساس نيازهاي اساسي روانشناختي و تنظيم هيجان بود. روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. از جامعه آماري كه شامل تمامي دانش آموزان دختر متوسطه يكم و دوم شهر سراوان در سال 1399-1398 بودند، تعداد 357 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي نيازهاي اساسي روانشناختي دسي و رايان (2000)، تنظيم هيجاني گراس و جان (2003) و خطرپذيري نوجوانان ايراني زاده محمدي، احمدآبادي و حيدري (1390) استفاده شد. جهت تحليل داده ها از نسخه 24 نرم افزار SPSS و از ضريب همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون چندگانه به شيوه هم زمان استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد همبستگي بين نيازهاي اساسي روانشناختي (0/590 =r) و مؤلفههاي آن شامل خودمختاري (0/429 =r)، شايستگي (0/542 =r) و ارتباط (0/330 =r) با خطرپذيري منفي و معنادار بود (0/01 P). همبستگي بين تنظيم هيجان (0/527 =r) و مؤلفه هاي آن شامل ارزيابي مجدد (0/461 =r) و سركوبي (0/443 =r) با خطرپذيري منفي و معنادار بود (0/01 P). همچنين نتايج نشان داد متغيرهاي نيازهاي اساسي روان شناختي و تنظيم هيجان، 54 درصد تغييرات خطرپذيري را تبيين ميكنند (0/01 P). نتيجه گيري: بر اساس نتايج پژوهش، ارضاي نيازهاي اساسي روانشناختي و تنظيم هيجان، خطرپذيري دانش آموزان را پيش بيني مي كنند؛ بنابراين ارائه برنامه هاي مداخله اي از سوي مشاوران و روان شناسان مدارس به منظور ارتقاء اين متغيرها پيشنهاد مي شود.