ساخت‌شناسي و معناپژوهي واژه‌هاي هم‌نويسه در قرآن كريم

«واژه» عنصر بنيادين هر زبان و مادۀ اصلي ساختار سخن است. اين عنصر اساسي در قرآن كريم از شكوه ويژۀ اعجازين برخوردار بوده، كارويژه‌هاي گوناگوني دارد. يكي از كارويژه‌هاي واژگان قرآني «هم‌نويسه» (Homograph) بودن برخي از اسم‌ها و فعل‌‌هاي آن است. اين چگونگي بسامد قابل توجهي در قرآن كريم داشته، در فرآيند ترجمه و تفسير تأثير فراواني دارد. مقاله پيش‌رو پژوهشي نظري است كه به روش تحليلي توصيفي، واژه‌هاي هم‌نويسه موجود در اين متن وحياني را مورد بررسي قرار داده، پژوهشگران از رهگذر پردازش داده‌ها به نتايج زير دست يافته است: 1. وجود واژه‌هاي هم‌نويسه در قرآن كريم نشانه روشن ظرفيت منحصربه‌فرد اين كتاب آسماني و زبان عربي در اختصاص الفاظ مناسب با معنا و مقتضاي حال است. 2. برخي از واژگان قرآن كريم «هم‌نويسه‌نما» بوده واجد شرايط واژگان «هم‌نويسه» نيستند. 3. خاستگاه واژگان «هم‌نويسه» موجود در قرآن كريم كاركرد‌هاي متفاوت معنايي، تعدد گويش و نيز دگرگوني‌هاي عارض بر واژگان در فرآيند تصريف است.