اهميت و كاربرد اطلاعات آينده نگر در بخش دولتي و بازار سرمايه

در ايالات متحده، سه نوع دولت محلي، ايالتي و فدرال وجود دارد؛ دولت هاي محلي و ايالتي از معيارهاي هيئت استانداردهاي حسابداري دولتي (GASB) و به خصوص مباحث بيانيه هاي 34 و 44 كه شامل گزارش مالي جامع سالانه دولت (CAFR) مي شود و دولت فدرال از معيارهاي هيئت مشورتي استانداردهاي حسابداري دولت فدرال (FASAB) براي گزارشگري مالي استفاده مي كنند. هدف متداول روش‌هاي حسابداري و گزارشگري مالي در دولت‌هاي ايالتي و محلي، ارائه‌ اطلاعات سوابق عملكرد نهادهاي دولتي به كاربران صورت‌هاي مالي بوده است تا تصوير كلي از وضعيت مالي اين نهادها را در تاريخ‌هاي مشخص و نمايي پس‌نگرانه از نتايج عمليات اين نهادها را در يك بازه زماني خاص (معمولاً يك ساله) به اين كاربران ارائه كنند. هدف مقاله حاضر آن است تا ديدگاه ها را نسبت به اطلاعات آينده‌نگر تشريح نمايد و از طرفي به كاربران گزارش‌هاي مالي دولتي نشان داده شود كه چطور مي‌توانند از اين نوع اطلاعات براي ارزيابي بهتر سلامت مالي فعلي هر دولتي و هم‌چنين توانايي آن براي انجام تعهدات خود در آينده استفاده كنند. همچنين كاربرد اين اطلاعات در شركت ها و بازار سرمايه نيز محسوس بوده و مطالعات نشان داده است كه افشاي اطلاعات آينده نگر، از يك طرف موجب كاهش نوسانات بازده سهام شركت ها مي شود و از طرف ديگر با ريسك حسابداري شركت ها در ارتباط است.