عنوان مقاله :
. بررسي انتقادي حجيت مكاشفات عرفاني با تأكيد بر ديدگاه ابن‌عربي
عنوان به زبان ديگر :
Critical Study of the Authority of Mystical Revelations with Emphasis on Ibn Arabi's View
پديد آورندگان :
غروي، حسن دانشگاه باقر العلوم، قم، ايران , مهرابي زاده، محدثه دانشگاه اديان و مذاهب، قم، ايران
كليدواژه :
ابن‌عربي , معرفت‌شناسي عرفاني , حجيت مكاشفه , خطاپذيري , حقانيت
چكيده فارسي :
عرفاي بنام همواره مدعي وجود طريق معرفت‌شناختي مستقل براي دريافت حقايق بوده‌اند كه بعضاً حجيت آن را به نحو ذاتي و غيرمشروط قلمداد كرده‌اند. ابن‌عربي به عنوان مؤسس عرفان نظري منسجم و مدون، آراي منحصر به فردي درباره معرفت‌شناسي عرفاني، به‌ويژه مبحث حجيت مكاشفه، دارد. سخنان او درباره خطاناپذيري مكاشفات عرفاني موجب پديدآمدن نظريه حجيت ذاتي مكاشفات در ميان محققان شده است. محققان در تبيين كيفيت حجيت ذاتي مكاشفات دچار اختلافات و اقوال متعارض شده‌اند. هدف اين پژوهش، تأمل درباره ديدگاه عرفا، به‌ويژه ابن‌عربي، براي ترسيم تصويري سازگار از حجيت ذاتي مكاشفات عرفاني، با روش اسنادي‌كتاب‌خانه‌اي در مقام گردآوري اطلاعات، و روش توصيفي‌تحليلي در مقام تجزيه و تحليل با رويكرد توسعه‌اي است. اين نوشتار كلام ابن‌عربي در حجيت مطلق مكاشفات عرفاني را نقد مي‌كند و پس از بيان قواعدي كلي درباره امكان اثبات حجيت ذاتي، در نهايت مهم‌ترين مصاديق ادعايي حجيت ذاتي را ارزيابي خواهد كرد.
چكيده لاتين :
Prominent mystics have always claimed the existence of an independent epistemological way of receiving facts, which some have considered its authority to be inherent and unconditional. As the founder of mystical and codified theoretical mysticism, Ibn Arabi has unique views on mystical epistemology, in particular the authority of revelation. His remarks on the infallibility of mystical revelations have given rise to the theory of the inherent authority of revelation among scholars. Researchers have been at odds over the quality of the inherent authority of revelation. Using the documentary-library method as a data collection, and descriptive-analytical method as an analysis with a developmental approach, this study seeks to reflect on the views of mystics, especially Ibn Arabi, in order to draw a consistent picture of inherent authority of mystical revelations. This article criticizes Ibn Arabi's words on the absolute authority of mystical revelations and, after stating the general rules about the possibility of proving inherent authority, will finally evaluate the most important claimed examples of the inherent authority.
عنوان نشريه :
پژوهش نامه مذاهب اسلامي
