تأثير سبك مديريت تعامل‌گرايانه كلاس بر خودپنداره تحصيلي و سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير سبك مديريت كلاسي تعامل گرايانه بر خودپنداره تحصيلي و سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان انجام شد.روش: اين تحقيق ازنظر روش از نوع تحقيقات شبه‌آزمايشي با استفاده از طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون گروه آزمايش و كنترل انجام شد. جامعه‌ ‌آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دختر پايه ششم ابتدايي منطقه 19 شهر تهران در سال تحصيلي 99-1398 به تعداد 2016 نفر بودند. حجم نمونه، 71 نفر تعيين و نمونه‌گيري با روش هدفمند و در دسترس، انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ خودپنداره تحصيلي يي‌سين‌چن (۲۰۰۴) و سازگاري تحصيلي كلارك (1957) گردآوري شدند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها، از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي شامل آزمون‌هاي تحليل كوواريانس چندمتغيره و تك‌متغيره استفاده شد. روايي پرسش‌نامه در پژوهش حاضر، توسط اساتيد صاحب‌نظر، تأييد شد و پايايي پرسش‌نامه‌ نيز بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ، 0.74 محاسبه شد.يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد بعد از اجراي سبك مديريت تعامل‌گرايانه، مقدار آماره F براي بررسي تفاوت خودپنداره تحصيلي بين گروه آزمايش و كنترل، برابر با 120.30 بود كه از لحاظ آماري در سطح 0.05 (0.05 ≥ P) معنادار است. افزون‌براين،گروه آزمايش مقدار آماره F براي بررسي تفاوت سازگاري تحصيلي بين گروه آزمايش و كنترل، برابر با 17.96 بود كه ازلحاظ آماري در سطح 0.05 (0.05 ≥ P) معنادار است.نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه مؤلفه‌هاي خودپنداره تحصيلي بعد از اجراي سبك مديريت تعامل‌گرايانه، در گروه آزمايش به‌طور معناداري از گروه كنترل، بيشتر شده است، پس مي‌توان گفت اجراي اين سبك مي‌تواند بر افزايش سازگاري تحصيلي و خودپنداره تحصيلي دانش‌آموزان، مؤثر باشد و شايسته است سازوكارهاي علمي و عملي براي پياده‌سازي آن در مدارس كشور، مهيا گردد.