تأثير فشار كاري بر حل مسئله با نقش ميانجي توسعه مهارت (مورد مطالعه: اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه علوم انتظامي امين)

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين تأثير فشار كار بر حل مسئله با نقش ميانجي توسعه مهارت‌ها در دانشگاه علوم انتظامي بوده است.روش: روش تحقيق مقاله از نظر هدف كاربردي و به روش توصيفي مي‌باشد. جامعه آماري اين تحقيق عبارت است از كليه اساتيد و اعضاي هيئت ‌علمي داراي حكم هيئت‌علمي وزارتي و داخلي در دانشكده‌هاي دانشگاه علوم انتظامي امين مي‌باشد كه حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران، تعداد 183 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب‌شده است. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل سه پرسش‌نامه استاندارد فشار كار، پرسش‌نامه توسعه مهارت و پرسش‌نامه حل مسئله بوده است. روايي ابزار، علي‌رغم استاندارد بودن، به‌صورت محتوايي و نظر خبرگان مورد تأييد قرارگرفته است. پايايي ابزارها با استفاده آلفاي كرونباخ براي فشار كاري 0.900، حل مسئله 0.958 و توسعه مهارت 0.816 به‌دست‌آمد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS23 و Smart Pls3 استفاده شد.يافته: بر اساس يافته‌ها مي‌توان اظهار داشت كه در سطح اطمينان 95 درصد، تأثير متغير ميانجي توسعه مهارت بين فشار كاري و حل مسئله معنادار بوده است كه نشان‌دهنده قوي‌بودن تأثير متغير ميانجي توسعه مهارت در رابطه با بين فشار كاري و حل مسئله است.نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه فشار كار بر حل مسئله و با نقش ميانجي توسعه مهارت اعضاي هيئت ‌علمي تأثيرگذار است و اگر مهارت حل مسئله اعضاي هيئت‌ علمي توسعه نيابد منجر به عدم پيشرفت آنها خواهد شد؛ بنابراين با تداوم شرايط فشاركاري نظام آموزش عالي دچار ركود شده و نمي‌تواند به ايفاي كاركرد آموزشي و پژوهشي در جامعه بپردازد.