بررسي چيستي و ابعاد شبكه‌هاي يادگيري در ديدگاه ايوان ايليچ

پژوهش حاضر با هدف واكاوي مباني نقادي ايليچ از آموزش مدرسه‌اي و بررسي ماهيت و ابعاد شبكه‌هاي يادگيري به عنوان يك نظام آموزشي نوين انجام شده است. اين پژوهش با رويكرد كيفي و با استفاده از روش پژوهش اسناديتحليلي به توصيف و تحليل شبكه‌هاي يادگيري مطرح شده از سوي ايوان ايليچ و عناصر و ابعاد آنها پرداخته است. نتايج پژوهش نشان داد كه شبكه‌هاي يادگيري به دليل تأكيد بر فردگرايي؛ انتقال مسئوليت يادگيري از آموزشگاه و معلم به يادگيرنده؛ ساماندهي براساس نيازهاي يادگيرندگان؛ بهره‌گيري از تخصص طيف گسترده‌اي از افراد به عنوان ياددهنده؛ تكيه بر دانش تخصصي و كاربردي به جاي دانش نظري و آموزشگاهي؛ امكان يادگيري هميشه، براي همه، توسط همه و در همه جا؛ استفاده از منابع متنوع يادگيري به جاي محتواي محدود آموزشگاهي؛ گستردگي و تنوع اشكال تعامل ميان يادگيرنده، ياددهنده، محتواي آموزشي و رسانه؛ فراهم آوردن بستر بهره‌گيري از ظرفيت‌هاي برخط و مجازي براي ارائه خدمات آموزشي و تبديل جامعه به جامعه يادگيرنده در سايه انتقال آموزش و يادگيري از چهارديواري مدرسه به بطن جامعه، مي‌تواند پاسخ‌گوي نيازهاي آموزشي جامعه امروز باشد.