ارزيابي تعلق پارادايمي اعضاي هيات علمي رشته مطالعات برنامه درسي:رويكردي به مطالعه فلسفه علم

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي تعلق پارادايمي اساتيد رشته مطالعات برنامه درسي انجام شده است. اين پژوهش به روش توصيفي – پيمايشي انجام گرديد و جامعه آماري آن شامل كليه اعضاي هيات علمي رشته مطالعات برنامه درسي دانشگاههاي دولتي كشور مي‌باشند. پس از تعيين روايي و محاسبه پايايي ابزار، جهت‌گيري اعضاي هيات علمي رشته مطالعات برنامه درسي نسبت به پيش فرض‌هاي شش‌گانه پارادايمي درباره هستي، انسان، معرفت ، روش تحقيقاتي، تعليم و تربيت و برنامه درسي در هر كدام از پارادايم‌هاي پنجگانه انتقادي، تفسيري، پست مدرن، پوزيتويستي و اسلامي مورد بررسي قرار گرفت. تحليل نتايج با استفاده از آزمون‌هاي استنباطي فريدمن نشان داد كه در پيش فرض‌هاي انسان شناختي، معرفت شناختي، تربيت شناختي، روش‌شناختي، مدل برنامه درسي و ارزشيابي، پارادايم اسلامي بالاترين رتبه ميانگين، و در پيش فرض‌هاي هستي شناختي و محتوا پارادايم انتقادي بالاترين رتبه ميانگين، و در ابعاد هدف و راهبردهاي تدريس پارادايم تفسيري بالاترين رتبه ميانگين را در بين عناصر مربوط به جهت گيري پارادايمي اعضاي هيات علمي رشته مطالعات برنامه درسي به خود اختصاص دادند. همچنين نتايج وتحليل واريانس اندازه‌گيري هاي مكرر نشان داد كه اگر چه تفاوت معني داري بين رويكرد اعضاي هيات علمي در پارادايم هاي پنج ‌گانه وجود دارد، اما اعضاي هيات علمي رشته مطالعات برنامه درسي داراي پارادايم غالبي نبودند.