شناسايي شاخص هاي محتواي مطلوب براي دروس رشته هاي علوم انساني دانشگاه ها و ميزان توجه به آن ها

پژوهش حاضر با هدف شناسايي شاخص هاي محتواي مطلوب براي دروس رشته هاي علوم انساني دانشگاه ها و ميزان توجه به آن ها انجام شد. در پژوهش حاضر، از طرح تركيبي و از نوع اكتشافي متوالي استفاده شد. در بخش كيفي با 20 نفر از متخصصان و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه هاي كشور كه در حوزه محتواي دروس اهل نظر هستند، مصاحبه نيمه ساختاريافته به عمل آمد. ابزار جمع‌آوري داده هاي پژوهش مصاحبه نيمه ساختاريافته و پرسشنامه محقق ساخته (12 سوالي) استخراج شده از بخش كيفي، بوده است. جامعه آماري بخش كمي دانشجويان كارشناسي دانشگاه ها بودند كه به روش خوشه اي چندمرحله اي، تعداد 360 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. تمامي پرسشنامه ها دريافت شده و مبناي تحليل هاي كمي قرار گرفتند. در بخش كمي، از روش توصيفي – پيمايشي بهره گرفته شده است. براي تعيين روايي سؤال‌هاي مصاحبه و پرسشنامه از روايي صوري و محتوايي و براي برآورد پايايي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. براي تحليل داده هاي پژوهش در بخش كيفي از روش مقوله بندي باز و در بخش كمي از آمار توصيفي و استنباطي بهره گرفته شد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه دوازده شاخص از منظر مصاحبه‌شوندگان مهم‌ترين شاخص هاي محتوا ياددهي و يادگيري مطلوب بودند. يافته هاي كمي نشان داد ميانگين عمل به شاخص هاي محتواي يادگيري براي دروس رشته هاي علوم انساني دانشگاه ها نامطلوب بوده و نياز به توجه بيشتري دارد.