استخراج قوانين حاكم بر قصد استفاده‌ كاربران ايراني از نرم افزارهاي گردشگري موبايل با استفاده از عوامل فردي مبتني بر تئوري مجموعه‌ راف

محبوبيت فزاينده‌ فن‌آوري‌هاي تلفن همراه در سال‌هاي اخير معناي خدمات در صنعت گردشگري را به كلي تغيير داده و نرم افزارهاي گردشگري موبايل يك كانال مستقيم ارتباطي با مشتريان را قبل، در طول سفر و بعد از سفر براي شركت‌هاي فعال در صنعت گردشگري فراهم مي‌كنند. در اين راستا، پژوهش حاضر به دنبال ارزيابي قوانين حاكم بر قصد استفاده كاربران ايراني از نرم افزارهاي گردشگري موبايل با درنظرگرفتن عوامل فردي آنها است. پس از بررسي ادبيات پژوهش و با استفاده از مدل پذيرش فناوري و با الهام از مدل بحريني زاده و همكاران(1394) مدل مفهومي پژوهش طراحي شده است. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌ محقق‌ساخت استفاده شده و براي استخراج قوانين حاكم بر قصد استفاده كاربران از رويكرد تئوري مجموعه راف به عنوان يكي از روش‌هاي دسته‌بندي، استفاده شده است. براساس يافته‌هاي پژوهش شش قانون اصلي كه از نظر فاكتورهاي اطمينان‌بخشي LHS و RHS تفاوت قابل توجهي با ساير قوانين داشتند، انتخاب شدند.