عنوان مقاله :
بررسي ابعاد دينداري در درس شرعيات مطالعه موردي: دوران پهلوي
عنوان به زبان ديگر :
A Study on the Dimensions of Religiosity in the Course of Shar‘iyāt
پديد آورندگان :
حامدي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد داراب - گروه تاريخ، داراب، ايران , عليزاده بيرجندي، زهرا دانشگاه بيرجند، گروه تاريخ , پور سلطاني، سميه دانشگاه پيام نور، مشهد، ايران
كليدواژه :
درس شرعيات , كتب درسي , عصر پهلوي , ابعاد دينداري
چكيده فارسي :
يكي از اهداف اساسي آموزش‌هاي ديني، انتقال معارف دين، رشددادن و دينداركردن دانش‌آموزان است. در تحقق اين اهداف، متون درسي و آموزه‌هاي مندرج در آن جايگاه ويژه‌اي دارند. بررسي نحوه‌ي صورت‌بندي گزاره‌هاي ديني در متون درسي مي‌تواند معياري براي ارزيابي نمودهاي دينداري در اين متون باشد. از آنجايي كه سنجش دينداري از دغدغه‌هاي اصلي پژوهشگران حوزه‌ي ديني است، لذا مقاله‌ي پيش رو مي‌كوشد از طريق انجام مطالعه‌‌ي موردي در كتب درس شرعيات دوره‌ي پهلوي اول و دهه‌ي نخست پهلوي دوم، جايگاه ابعاد دينداري را در اين آثار بررسي كند. مباني نظري اين مقاله براساس ديدگاه‌هاي گلاك و استارك در مورد ابعاد دينداري قرار گرفته است. يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش حاكي از غلبه‌ي بُعد مناسكي دين در كتاب شرعيات پايه‌هاي دوم تا ششم در خلال سال‌هاي 1306 ـ 1310ش و تلفيق بُعد فكري و پيامدي در 1317ش است. اما در كتاب تعليمات ديني پايه‌ي دوم در 1328ش به سبب اتكاي مباحث اين كتاب به براهين عقلي، بُعد تجربي و اعتقادي دينداري، جلوه‌اي بارز دارد.
چكيده لاتين :
One of the main goals of religious education is to transfer the knowledge of religion, to develop and make students religious. In achieving these goals, the textbooks and teachings contained in it have a special place. Examining how religious propositions formulated in textbooks can be a criterion for evaluating the manifestations of religiosity in these texts. Since the measurement of religiosity is one of the main concerns of researchers in the field of religion, so the present article tries to examine the position of the dimensions of religiosity in these works by conducting a case study in the textbooks of Shar‘iyāt during the first Pahlavi period and the first decade of the second Pahlavi. The theoretical foundations of this paper are based on the views of Glock and Stark on the dimensions of religiosity. The findings of this study indicate the dominance of the ritual dimension of religion in the book of Shar‘iyāt of the second to sixth grades during the years 1306-1310 ASH and the combination of the intellectual and consequential dimension in 1317. However, in the book of Ta‘līmāt-e Dīnī (Religious Teachings) of the second grade in 1328 ASH, due to the reliance of the topics of this book on rational arguments, the empirical and doctrinal dimension of religiosity has a prominent effect.
عنوان نشريه :
مطالعات تاريخ فرهنگي
