تعديل قند خون و پروفايل‌هاي چربي توسط مشتقات باز شيف E))3(H1ايميدازول4ايل)2((2اكسيندولين3ايليدين) آمينو)پروپانوييك اسيد در رت‌هاي ديابتي شده نوع دو با استرپتوزوتوسين

سابقه و هدف: ديابت نوعي بيماري متابوليكي است كه در سوخت و ساز قندها و چربي هاي بدن اختلال ايجاد مي كند. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر مشتقات باز شيف ايساتين بر ميزان گلوكز و چربي خون در رت هاي ديابتي شده نوع دو با استرپتوزوتوسين بود. روش بررسي: داروها (انسولين، گلي بن كلاميد، باز شيف I و باز شيف II) به صورت داخل صفاقي، به مدت 14 روز تزريق شد. پس از 14 روز، از همه گروه ها نمونه خوني تهيه و ميزان گلوكز و پروفايهاي چربي خون اندازه گيري شد. يافته ها: تزريق استرپتوزتوسين باعث افزايش معني دار قند، تري گليسريد، كلسترول و LDL خون، اما كاهش معني دار HDL خون نسبت به گروه كنترل شد. همچنين، تزريق انسولين، گلي بن كلاميد، باز شيف I و دوزهاي مختلف باز شيف II (به مدت 14 روز) در گروه ديابتي باعث كاهش معني دار قند، تري گليسريد، كلسترول و LDL خون، ولي افزايش معني دار HDL خون نسبت به گروه شاهد ديابتي شد. تزريق كمترين دوز باز شيف II (mg/kg 25) به همراه گلي بن كلاميد (mg/kg 5) باعث كاهش معني دار قند خون نسبت به گروه كنترل يا گلي بن كلاميد شد، اما اثر معني داري در سطح تري گليسريد، كلسترول، HDL و LDL خون نسبت به گروه كنترل، انسولين يا گلي بن كلاميد مشاهده نشد. نتيجه گيري: اين نتايج نشان مي دهد كه مشتقات بازشيف E))3(H1ايميدازول4ايل)2((2اكسيندولين3ايليدين) آمينو)پروپانوييك اسيد ممكن است در درمان ديابت موثر باشد. تأثير باز شيف I و باز شيف II احتمالاً به دليل وجود حلقه ايساتين و يا ايميدازول و خواص آنتي اكسيداني آنها است.