مطالعه اثر روش‌هاي واكسيناسيون بيماري نيوكاسل و غني سازي جيره با پودر رزماري بر پاسخ ايمني هومورال در كبك نژاد چوكار

نيوكاسل يك بيماري بسيار واگير و كشنده در اكثر گونه‌هاي پرندگان از جمله كبك است. روش تجويز واكسن به عنوان يك شاخص مهم در مديريت بيماري مورد نظر است. از سويي تركيبات موجود در گياهان به ‌طور مستقيم و غير مستقيم بر پاسخ‌هاي ايمني اثرگذار هستند. در اين مطالعه 630 قطعه كبك به 21 گروه تقسيم شدند و برنامه واكسيناسيون با واكسن‌هاي زنده (1B، كلون و لاسوتا) و واكسن غير فعال روغني بيماري نيوكاسل طيور در سنين 1، 8، 10، 20 و 35 روزگي به روش‌هاي اسپري، قطره چشمي، آشاميدني و روش تزريقي، اجرا گرديد، همچنين جيره كبك‌ها تا سن 56 روزگي با سه سطح مختلف (0، 5/0، 5/1 درصد) پودر رزماري غني‌سازي گرديد، آن‌گاه در سن 14، 28 و 56 روزگي با خون‌گيري از وريد بالي پرنده‌ها، سرم آن‌ها جمع آوري شد و آزمايش مهار هماگلوتيناسيون (HI) به منظور محاسبه عيار پادتن ضد ويروس بيماري نيوكاسل استفاده گرديد. گروه‌هاي دريافت كننده واكسن‌هاي غير فعال به همراه واكسن‌هاي زنده منجر به توليد عيار پادتن به ميزان بالاتري نسبت به تجويز واكسن‌هاي زنده به صورت تنهايي گرديد (05/0 P)، همچنين گروه‌هاي دريافت كننده واكسن‌ زنده به روش‌هاي قطره چشمي و اسپري به نسبت گروه‌هاي واكسينه شده به روش آشاميدني قدرت بيشتري در تحريك سيستم ايمني هومورال را نشان دادند (05/0 P). تغذيه كبك‌ها با سطوح مختلف پودر رزماري تأثيري بر سطح عيار پادتن در گروه‌هاي مختلف نداشت. طبق نتايج اين مطالعه، تجويز واكسن‌هاي زنده به روش اسپري و قطره چشمي به همراه واكسن غير فعال مي‌تواند عيار پادتن بالاتري را در گله‌هاي كبك ايجاد كند