تبيين عقلي ولايت تكويني امام در آيات و روايات

The Rational Analysis of Imam's Existential Guardianship in the Quran and Traditions

ولايت تكويني يكي از شئون مهم امام است و به تفويض محدود و مطلق تقسيم مي‌شود. از ديرباز بحث دربارة ولايت تكويني داشتنِ امام، مطرح بوده و مخالفان اين اعتقاد شبهات فراواني را نسبت به آن مطرح كرده‌اند كه نشان مي‌دهد هنوز ابعادي از اين بحث به خوبي روشن نشده است. بنابراين بحث و تبادل نظر در اين‌باره و پرداختن به آن با شيوه‌هاي جديد، لازم و ضروري است. يكي از اين شيوه‌ها، نگاه عقلي به آيات و رواياتي است كه دربارة ولايت تكويني امام مي‌باشد. اين شيوة بحث، به دليل عقلي بودن و سبك منطقي آن، كمتر مي‌تواند مورد اشكال و شبهه واقع شود. در اين نوشتار به اين نتيجه رسيديم كه دلايل و برداشت‌هاي متعدد عقلي از اخباري كه دربارة معرفي امام و يا ويژگي‌هاي امام است؛ تفويض محدودِ ايشان را در عالم تكوين ثابت مي‌كند؛ ولي دربارة تفويض مطلق امام، به دليل كمتر بودنِ آيات و روايات، اثبات آن از طريق برداشت‌هاي عقلي دشوارتر است؛ اما در عين حال اخباري كه دربارة امضاء مقدرات عالم توسط امام در شب قدر است مي‌تواند آن را ثابت كند.

Existential guardianship is one of the important dimensions of the Imam and is divided into limited and absolute resignation. The issue of Imam's existential guardianship has long beendiscussed among theologians, and its opponents have criticized it a lot, which shows that some aspects of this issue have not been clarified yet. Therefore, it is necessary to discuss it in new methods. One of these methods is a rational look at the verses and traditions about the Imam's existential guardianship. This method, due to its rationality and logical style, can be less questioned. The rational studies of traditions show that the Imam has limited existential guardianship in the universe, but given the lack of sufficient evidences, it is difficult to prove the absolute resignation of the Imam through rational interpretations. Of course, this can be proved by the traditions that show that the destiny of the world is signed by the Imam on the Night of Power.