بررسي فعاليت الكتروميوگرافي اندام تحتاني حين آغاز راه‌رفتن در افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

هدف: در بسياري از مطالعات، اختلالات راه رفتن در افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس را به عنوان شايع‌ترين اختلال در اين بيماري ياد كرده‌اند. از اين‌رو مطالعه حاضر به منظور بررسي الگوي عملكرد عضلات اندام تحتاني در شروع راه‌رفتن در بيماران مولتيپل اسكلروزيس در مقايسه با افراد سالم طراحي شده است.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مقايسه‌اي در دو گروه بيمار مولتيپل اسكلروزيس و سالم انجام شد. 16 بيمار زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس با نمره EDSS≤4.5 به روش نمونه‌گيري غيراحتمالي ساده انتخاب شدند. هم‌چنين 16 فرد سالم و همسان از نظر جنس، قد و وزن به صورت تصادفي در گروه كنترل سالم انتخاب شدند. ترتيب فراخواني، زمان پاسخ و كار فيزيولوژيكي عضلات تي بياليس قدامي، سولئوس، بايسپس فموريس، گلتئوس ميديوس و ركتوس فموريس در هر دو گروه حين آغاز راه‌رفتن ثبت و بررسي شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه فعاليت الكتريكي عضلات منتخب اندام تحتاني در افراد داراي مولتيپل اسكلروزيس نسبت به گروه سالم تاخير معناداري (0.02 P) داشت. هم‌چنين بررسي نسبت (Root Mean Square) RMS هر عضله نسبت به مجموع عضلات در دو گروه نشان داد، عملكرد عضلات سولئوس و گلتئوس ميديوس بين دو گروه اختلاف معناداري (0.05 P) داشت.نتيجه‌گيري: اگرچه بررسي داده‌هاي الكتروميوگرافي نشان داد كه ترتيب فعال‌سازي عضلات در گروه مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس و سالم يكسان است؛ اما كاهش سهم ميزان فعاليت عضلات سولئوس و گلتئوس مديوس نسبت به ساير عضلات منتخب اندام تحتاني، در اين بيماران مي‌تواند در بررسي سينرژي‌هاي عضلاني در شروع راه رفتن در مطالعات آينده مفيد باشد.