اثر تمرين هوازي فزاينده، تزريق سلول‌هاي بنيادي مشتق از بافت چربي و تركيب آنها بر ميزان پروتيين Bax و Bcl-2 سلول‌هاي بتاي پانكراس موش‌هاي ديابتي

هدف: آپوپتوز يك فرآيند سلولي محافظت‌كننده است كه نقش مهمي در توسعه و هومئوستاز بافت طبيعي و نيز پيدايش بيماري‌ها دارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير تمرين هوازي فزاينده به همراه تزريق سلول‌هاي بنيادي مشتق از بافت چربي بر ميزان پروتيين Bax و Bcl2 سلول‌هاي بتاي پانكراس موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوسين بود. مواد و روش‌ها: در يك مطالعه تجربي، 48 سرموش به شش گروه: كنترل، شم، ديابت، تمرين، سلول درماني ، تمرين+ سلول درماني تقسيم شدند. براي ايجاد مدل ديابت، STZ با دوز 60 ميلي‌گرم در كيلوگرم در تركيب با بافرسيترات و 4.5= pH به صورت درون صفاقي تزريق شد. گروه تمريني، شش هفته و هفته‌اي پنج روز با شدت 7060 درصد VO2max روي نوارگردان دويدند. به گروه سلول درماني، 5 ميلي ليتر PBS حاوي 106 ×1.5 عدد سلول استخراج شده از بافت چربي انساني از طريق سياهرگ دمي تزريق شد.. مقادير Bax ( به عنوان يك پروتيين پيش برنده مرگ سلولي) و Bcl2 ( به عنوان يك پروتيين ضد مرگ سلولي) سلول‌هاي بتاي پانكراس، بعد از هموژنيزوسانتريفيوژ، به وسيله كيت آزمايشگاهي با روش الايزا اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه در گروه ديابتي نسبت به گروه كنترل، سطح Bax به ميزان معني داري افزايش و ميزان Bcl2 به ميزان معني داري كاهش يافت و نسبت Bax/Bcl2 نيز افزايش يافت (P 0.001). اين مقادير، در گروه هاي ديابتي با تمرين، سلول درماني ، تمرين+ سلول درماني اصلاح شد به گونه اي كه تفاوت معني داري در همه شاخص ها با گروه ديابتي فاقد مداخله وجود داشت (P 0.001). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه ورزش، سلول درماني و استفاده تركيبي آنها مي تواند از آپوپتوز سلولهاي بتا جلوگيري نمايد.