عنوان مقاله :
آسيب‌شناسي آموزش‌نوين در دوره قاجار با تأكيد بر مباني و روش‌هاي انتقال
عنوان به زبان ديگر :
Modern Educational Pathology in the Qajar Period with an Emphasis on the Principles and Methods of Transference
پديد آورندگان :
شهبازي، محمد دانشگاه معارف اسلامي قم , دانشكيا، محمدحسين دانشگاه معارف اسلامي قم - گروه تاريخ و تمدن اسلامي , ساماني، محمود پژوهشكده حج و زيارت - گروه تاريخ
كليدواژه :
ابزار و مباني آموزش عصرقاجار , آموزش نوين , آسيب‌شناسي , فرهنگ غرب
چكيده فارسي :
رنسانس و انقلاب صنعتي، جهان معاصر خود را تحت‌تأثير قرارداد، پيشرفت‌هاي مادي چشمگير غرب، ممالك ديگر را ترغيب به ايجاد تحولاتي نمود تا خود را به كاروان غرب برسانند. برخي از كشورها تحول در نظام آموزش را راهكاري موثر براي اين تحول دانستند. دولت قاجار نيز همين مسير را در پيش گرفت. اما استقرار نظام آموزش نوين با آسيب‌هايي روبرو بود. اين نوشتار با روش توصيفي ـ تحليلي پي‌جوي بررسي اين آسيب‌ها در دو بعد مباني و روش‌هاي انتقال و استقرار نظام آموزش نوين است. يافته‌ها حاكي از آن دارد اموري مانند: سطحي‌نگري به فرهنگ غرب، بي‌توجهي به روح استعمارگرايانه غربيان، وابستگي فكري و عقيدتي، دور شدن از هويت ملي و ديني فراگيران، در زمره آسيب‌هاي مبنايي و اعزام محصلين به خارج از كشور، تأسيس مدارس نوين، نهضت ترجمه، مطبوعات از آسيب‌هايي است كه مي‌توان آنها را ذيل آسيب‌هاي ناشي از روش انتقال نظام آموزش نوين برشمرد.
چكيده لاتين :
The Renaissance and the Industrial Revolution affected the contemporary world, the dramatic material advances of the West persuaded other countries to make changes to reach the caravan of the West. Some countries considered the change in the education system as an effective solution for this change. The Qajar government followed the same path. But the establishment of a new education system faced with damage. This article seeks to investigate these injuries with a descriptive-analytical method in two dimensions: the principles and methods of transference and establishment of a new education system. Findings indicate that issues such as: superficiality toward Western culture, disregarding the colonial spirit of Westerners, intellectual and ideological dependence, alienation from the national and religious identity of learners, among the basic injuries and sending students abroad, the establishment of new schools, the translation movement, and the press are some of the harms that can be considered as the ends of method of transference of the new education system.
عنوان نشريه :
مطالعات انقلاب اسلامي
