عنوان مقاله :
واكاوي جرم اخذ سند به عنف در پرتو تحولات قانون مجازات اسلامي 1392
عنوان به زبان ديگر :
The Analysis of Crime Document Obtained by Force in the Light of Developments in the Islamic Penal Code 1392
پديد آورندگان :
بيگي، جمال دانشگاه آزاد اسلامي واحد مراغه - گروه حقوق جزا و جرم شناسي، مراغه، ايران
كليدواژه :
اكراه , تهديد , نوشته , سند , ماده 668 قانون مجازات اسلامي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: فصل بيست و دوم از كتاب پنجم قانون مجازات اسلامي مصوب 1375 با عنوان «تهديد و اكراه» متضمن مواد 668 و 669 است كه با اندكي تغيير همان مواد 233 و 235 قانون مجازات عمومي سابق مي‌باشد.
مواد و روش‌ها: اين تحقيق از نوع نظري بوده روش تحقيق به صورت توصيفي تحليلي مي باشد و روش جمع آوري اطلاعات به صورت كتابخانه اي است و با مراجعه به اسناد، كتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقي: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعايت اصالت متون، صداقت و امانت‌داري رعايت شده است.
يافته‌ها: حقوقدانان در اين مورد از عناويني چون تهديد اشخاص، اخاذي و يا اخذ مال يا سند به عنف و يا تهديد و اخاذي استفاده مي‌كنند كه هرچند مقصود و منظور را به‌كلي مي‌رساند، ليكن جامع همه مصاديق و موارد مذكور در مواد قانوني مربوط نيست.
نتيجه‌گيري: براي جلوگيري از سلب آزادي معنوي اشخاص در حقوق ايران، جرايم مستقلي نظير اخذ سند يا نوشته به عنف به شرح ماده 668 قانون مجازات اسلامي 1375پيش‌بيني شده است. تحليل مختصر اين ماده مبين اين امر است كه مقنن فعلي بر خلاف قانون‌گذار قبل از انقلاب و بر خلاف حقوق كشورهاي خارجي مثل فرانسه، از حيث نوع و ميزان مجازات، بين نحوه تهديد و موضوع آن و خواسته تهديدكننده هيچ تمايزي قائل نشده است.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Twenty-second chapter of the fifth book of the Penal Code, adopted in 1375 as "Threat and Duress" encompasses Articles 668 and 669 are that a slight change in the Articles 233 and 235 of the Former General Penal Code.
Materials and Methods: This research is of theoretical type and the
research method is descriptive-analytical and the method of data
collection is library and has been done by referring to documents, books
and articles.
Ethical Considerations: In order to organize this research, while
observing the authenticity of the texts, honesty and fidelity have been
observed.
Findings: Lawyers in the case of titles such as personal threats,
blackmail or property or document obtained by force or threat and
blackmail are that although its purpose and order in general, but of all
the examples and cases mentioned in the articles are not relevant.
Conclusion: In order to prevent the deprivation of the spiritual freedom
of individuals in Iranian law, independent crimes such as obtaining a
document or writing by force are provided as described in Article 668 of
the 1996 Islamic Penal Code. A brief analysis of this article shows that
the current legislator, unlike the legislator before the revolution and
contrary to the rights of foreign countries such as France, in terms of
type and amount of punishment, does not distinguish between the type of threat and its subject and the threat of the threat.
عنوان نشريه :
مطالعات فقه اقتصادي
