توليد و بررسي ويژگيهاي آنزيم نوتركيب ريبونوكلئاز پانكراس گوسفند

همان‌طور‌كه تحقيقات گوناگون نشان داده‌اند، در سال‌هاي اخير، ميزان مرگ‌ومير براثرِ سرطان رشد چشمگيري داشته است؛ به‌همين‌دليل است كه محققان درپيِ توليد داروهاي جديد، به‌ويژه داروهايي با اثرات جانبي كمتر، هستند. برهمين‌اساس، آنزيم ريبونوكلئاز پانكراس گوسفند نيز يكي از بهترين اورتولوگ‌ها براي آنزيم ريبونوكلئاز پانكراس گاو است كه آن را در القاي مرگ سلول‌هاي سرطاني به‌كار مي‌گيرند. آنزيم گوسفندي تنها در 4 اسيدآمينۀ A19S، K37Q، V46F و N103E با آنزيم گاوي تفاوت دارد. در مطالعۀ پيش‌رو، ابتدا شكل سه‌بعدي آنزيم ريبونوكلئاز پانكراس گوسفند پيش‌بيني و سپس از‌نظر پايداري بررسي شد. درادامه، مشخصات فيزيكوشيميايي اين آنزيم با برنامه پرات پارام نيز مورد بررسي قرار گرفت.  همچنين، با استفاده ازروش‌هاي بيوانفورماتيكي شبيه‌سازي و با‌توجه ‌به RMSF، RMSD و Gyration analyses ميزان پايداري پروتئين نيز پيش‌بيني گرديد. مطالعات آزمايشگاهي نيز از ‌قبيل بررسي فرار اين آنزيم از RI، ميزان مقاومت آن درمقابل پپسين، غلظت پروتئين توليدي، قابليت القاي مرگ سلولي در سلول‌هاي سرطاني و نيز ميزان فعاليت اين آنزيم، انجام گرفت. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه آنزيم مدنظر پس از 22 ساعت انكوبه در مجاورت پپسين تا 90% دست‌نخورده باقي مي‌مانَد. ميزان غلظت پروتئين توليدي نيز mg/ml 4.78 بود كه با استفاده از روش برادفورد تخمين زده شد. در اين مطالعه فعاليت آنزيم ريبونوكلئاز طبيعي پانكراس گوسفند 558±22 U/mol برآورد شد. همان‌طوركه در تحقيقات گذشته نشان داده شده است، انواعِ RNaseA گاو و گوسفند نمي‌توانند وارد سلول شوند و درنتيجه هيچ‌گونه سميت سلولي نشان نمي‌دهند، ولي در اين مطالعه با استفاده از ليپوفكتامين، اين آنزيم‌ها وارد سلول شدند و مرگ سلولي را به سلول‌هاي سرطاني Hella القا كردند. ميزان زنده‌ماني سلول‌ها نيز به‌روش MTT assay  اندازه‌گيري شد. براساس اين تحقيق، مشخص شد كه آنزيم ريبونوكلئاز پانكراس گوسفندي فعاليت آنزيمي و توكسيتي مشابهي با آنزيم ريبونوكلئاز پانكراس گاوي دارد و براي استفاده به‌عنوان توكسين در توليد ايمونوتوكسين‌ها جانشين مناسبي است.