ساختار و پويايي جمعيت ميگو رودخانه‌اي شرق (Macrobrachium nipponense) در سه تالاب (آلاگل، آلماگل وآجي‌گل) استان گلستان – شمال ايران

شناخت ويژگي‌هاي جمعيتي گونه هاي غيربومي براي مديريت گونه و زيستگاه حائز اهميت زيادي است. در اين ارتباط ساختار و پويايي جمعيت ميگوي رودخانه اي شرقي (Macrobrachium nipponense) به عنوان يك گونه غير بومي، در سه تالاب (آلما گل، آلاگل و آجي گل) استان گلستان بررسي گرديد. در اين تحقيق، تعداد 6539 عدد ميگو صيد و بيومتري شد. حداكثر اندازه طولي جمعيتهاي اين ميگو در سه منطقه تالابي متغيير، و بين 90 تا100 ميلي‌متر بود. در اين دامنه طولي 4 گروه سني (+0، +1، +2و +3) تشخيص داده شد. شاخص‌هاي رشد براساس معادله رشد فان برتالانفي و معادله رشد فصلي سومر براي جنس هاي نر و ماده  بترتيب 108Lmax= و 91Lmax= ،0.96 = K و 0.98= K بدست آمد. مرگ ومير طبيعي براي هر دو جنس نروماده براي سنين مختلف نشان داد كه كمترين مقدار اين مرگ ومير دريك سالگي است. مقدار ميانگين مرگ ومير طبيعي براي جنس نر و ماده بترتيب 1.17= M و1.24=M برآورد شد. مرگ ومير كل براساس منحني طول تعداد، براي ميگوهاي نرو ماده بترتيب معادل 1.17= Z و1.17= Z برآورد گرديد. اندازه طول كل بلوغ در اولين بلوغ جنسي براي جنس ماده 46.9 ميلي‌متر و براي جنس نر 52 ميلي‌متربرآورد شد. مقدار طول اپتميم براي جنس ماده معادل 64 ميلي‌متر وبراي جنس نرمعادل76.8  بود.