عنوان مقاله :
تغذيه آغازين تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) با غذاهاي زنده مختلف و تاثير آن بر شاخص‌هاي رشد، بقا، تركيب بيوشيميايي و اسيدهاي چرب لاشه در مرحله عادت‌دهي به غذاي مصنوعي با استفاده از شيرونوميد
پديد آورندگان :
عفت پناه كمايي ، ايرج دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات , فلاحتكار ، بهرام دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات , سجادي ، ميرمسعود دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات , منصف شكري ، مريم سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات بين المللي تاسماهيان درياي خزر
كليدواژه :
ماهيان خاوياري , پرورش , غذاهاي زنده , آرتميا , دافني , كرم خوني
چكيده فارسي :
تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) گونه منحصر بفرد و بومي سواحل جنوبي درياي خزر در ايران است كه بعلت مشكلات در عادت‌دهي به غذاي دستي، كمتر مورد توجه پرورش دهندگان ماهيان خاوياري قرار گرفته است. هدف از اين مطالعه، استفاده از شيرونوميد بعنوان غذاي در مرحله گذار براي عادت‌دهي اين ماهي به غذاي خشك و تاثير آن روي شاخص‌هاي رشد، بقا، تركيب بيوشيميايي و نوع اسيدهاي چرب لاشه بود. جهت انجام اين تحقيق، لاروهاي تاسماهي ايراني از ابتداي تغذيه فعال به مدت 11 روز با 4 تيمار 1 (آرتميا + دافني)، 2 (فقط آرتميا)، 3 (آرتميا + شيرونوميد) و 4 (فقط شيرونوميد) پرورش يافتند و در مرحله دوم براي عادت‌دهي به غذاي دستي براي هر حوضچه تعداد 300 قطعه تاسماهي ايراني با وزن متوسط 2.3 ± 263.8 ميلي گرم (ميانگين ± خطاي استاندارد) از هر تيمار انتخاب شدند و با 3 تكرار در طي مدت 21 روز با استفاده از شيرونوميد و غذاي فرموله شده به غذاي خشك عادت داده شدند. وزن نهايي، ميزان رشد، كارايي غذا و شاخص رشد روزانه در تيمار 4 بطور معني‌داري بيشتر از همه تيمارها بود. نرخ رشد ويژه و شاخص وزن بدن در تيمار 4 بالاتر از همه تيمارها و ضريب تبديل غذايي در اين تيمار پايين تر از ساير تيمارها بود (0.05 P). نتايج نشان داد كه تغذيه اوليه از شيرونوميد روي تركيب لاشه در مرحله عادت‌دهي تاثيرگذار بوده است بطوري كه درصد چربي و خاكستر در تيمار تغذيه شده با شيرونوميد بالاتر از تيمار آرتميا + دافني بود (0.05 P). آناليز لاروها در پايان مرحله اول نشان دهنده تاثير غذاهاي زنده بر نوع اسيدهاي چرب در تيمارهاي مختلف بود (0.05 P)، اما در مرحله عادت‌دهي به غذاي خشك تجاري كه همه تيمارها با شيرونوميد و غذاي فرموله شده تغذيه شده بودند وضعيت تغيير يافت و اختلاف معني‌داري در بين تيمارها مشاهده نشد (0.05 P). اين تحقيق نشان داد كه استفاده از شيرونوميد در تغذيه تاسماهي ايراني در شروع تغذيه تا رسيدن به مرحله شروع عادت‌دهي مي‌تواند سبب افزايش نسبت DHA/EPA، تبديل اسيدهاي چرب غير اشباع كوتاه زنجيره به بلند زنجيره و در نتيجه بالا رفتن نسبت n6 به n3 و همچنين افزايش چربي در بدن و افزايش شاخص‌هاي رشد و بقا در مرحله عادت‌دهي گردد.
