كليدواژه :
ماده 206 قانون مجازات اسلامي , قتل , ترك فعل , قتل عمد
چكيده فارسي :
در خصوص جرم قتل ناشي از ترك فعل اختلاف زيادي بين فقها و حقوق دانان وجود دارد. منشاء اين اختلاف نيز اين است كه آيا ترك و خودداري ميتواند عنصر مادي جرم قرار گيرد يا خير؟ برخي با اين تصور كه ترك و امتناع، يك امر عدمي است و نميتواند سبب امر وجودي قرار گيرد، به اين سوال پاسخ منفي داده و عده اي هم اين جرم را فاقد عنصر قانوني دانسته اند. نگارنده با واكاوي باب فقه جزايي و مباحث قتل معتقد است ترك فعل با لحاظ شرايط ديگر نه تنها ميتواند موجب قتل شود بلكه حسب مورد مي تواند مشمول بندهاي سه گانه ماده 206 قانون مجازات اسلامي شده و قتل ارتكابي را عمدي سازد. هر چند قانونگذار در بندهاي سه گانه ماده 206 به انجام فعل از سوي قاتل اشاره كرد، اما واژه فعل در اينجا به معناي فعل مصرح در ماده 2 قانون مجازات اسلامي نيست. در جايي كه شخصي حفاظت يا مراقبت از ديگري را مي پذيرد، به تبع پذيرفتن اين تعهد اسباب موجب مرگ را ايجاد ميكند، در نتيجه موظف به دفع آن خطر است. به عبارت ديگر واژه كار در ماده 206 ق.م.ا در معناي رفتار ، به كار رفته است، همان گونه كه عرف، كار رابه معناي رفتار ميداند. از طرف ديگر اصل بر آن است كه قانونگذار از كلمات مترادف استفاده نميكند.
چكيده لاتين :
There is a great deal of difference between jurists and jurists regarding the crime of manslaughter. The source of this disagreement is whether or not abandonment can be a material element of the crime. Some have answered that question with the notion that abandonment is a non-existent and cannot be an existential thing, and others have found the offense to be non-legal. Writing on the subject of criminal jurisprudence and the subject of murder, the author believes that abandoning the act in terms of other circumstances can not only cause murder but can, as the case may be, fall under Article 2 of the Islamic Penal Code and deliberate murder. Although the legislator has referred to the act of the killer in the three articles of Article 3, the word here does not mean the act described in Article 2 of the Islamic Penal Code. Where one accepts protection or the care of another, consequently accepting this obligation causes death, thereby obliging him to dispose of the danger. In other words, work in Article 6 BC is used in the sense of behavior, just as custom refers to work in the sense of behavior. On the other hand, the principle is that the legislator does not use synonyms. That is, the legislator is not permitted to use the word verb in Article 6 BC and in the context of that law, instead of the verb.
