بررسي ادله حليت يا حرمت عصير عنبي

Examination of the proofs of dignity or dignity

موضوع اين پژوهش، بيان ادله فقهي حرمت يا حليت عصير عنبي مي باشد. اكثر فقها و محدثين اتفاق كردهاند در اينكه خمر در عصير عنبي حقيقت است اعم از اينكه غليان به نفسه باشد يا بوسيلهي آتش و غيره و اگر به ميزان معيني برسد مبدل به خمر شده و نوشيدن آن به علت مست كنندگي، پيامدهاي سوء فردي و اجتماعي بسياري دارد و به همين علت در قرآن كريم از پليديها شمرده و تحريم شده است؛ بنابراين شرب آن به علت نجاست و مست كنندگي به موجب سنت، كيفر قضايي 80 ضربه را بر دارندگان شرايط، در پي دارد. هم چنين فقيهان شيعه بر حرمت شرب آن به دليل نص قرآن اجماع دارند اما در رابطه با نجاست آن اختلاف نظر دارند كه فتواي غالب و مشهور آن ها نجاست است. موضوع ديگر قابل طرح، حرمت معامله و خريد و فروش عصير عنبي است كه تحليل فقها اين است كه اين معامله باطل خواهد بود. در نهايت ميتوان بيان داشت كه عصير عنب مقدار كم يا زيادش در حرمت فرقي نداشته و عنوان نجاست را دارد، و اجتناب از آن ضروري است.

The subject of this research is the expression of jurisprudential proofs of the sanctity or sanity of the ayatollah. Most jurists and scholars have argued that Khmer is the truth, whether by nature, by fire, etc. and, if it is to a certain extent, transformed into Khmer, and drinking because of drunkenness, with adverse consequences. It has many individual and social implications and is therefore sanctified and sanctioned in the Holy Quran; therefore, its drinking due to immorality and drunkenness by tradition results in a punishment of 80 beatings on the conditioner. Also, Shiite jurisprudents have a consensus on its sanctity due to the Qur'anic text, but they disagree about its impurity, which is their dominant and famous fatwa. Another issue to be discussed is the sanctity of the deal and the sale of the auspices, which the jurists' analysis is that the transaction will be void. Finally, it can be stated that jujube juice has little or no effect on its dignity and has the title of unclean, and it is necessary to avoid it.