مصرف مواد مغذي، تنوع و امنيت غذايي در دهك‌هاي درآمدي استان تهران

شتاب بالاي تورم در يك دهه گذشته، هزينه‌ي زندگي را در كلان‌شهر تهران با افزايش مواجه ساخته است. گزارش برنامه جهاني غذا (WFP) نشان مي دهد استان تهران در مقايسه با ساير استان‌هاي ايران بالاترين ميزان نابرابري رفاه را دارد و بخش قابل‌توجهي از جمعيت استان تنها سيري شكمي دارند. اين مسئله سبب شده تا ابتلا به كوتاهي قد، بيماري‌هاي قلبي عروقـي، سرطان‌ها، چـاقي، ديابـت، پوسيدگي دندان و بيماري‌هاي گوارشي در ميان خانوارهاي تهراني افزايش يابد. در اين راستا اگر چه با تصميم كارگروه سلامت و امنيت غذايي و مشاركت دستگاه‌هاي مختلف برنامه‌هايي به منظور ارتقاء سطح سلامت و تغذيه ساكنان استان انجام گرفته است، اما شيوع نارسايي ها و بيماري هاي مختلف ممكن است در نتيجه كمبود مواد مغذي در سبد غذايي و در نتيجه ناامني غذايي باشد. از آن جا كه تأمين سلامت و امنيت غذايي از اهداف راهبردي سند چشم‌انداز بيست ساله كشور است، در اين مطالعه ابتدا بر اساس طبقه‌بندي گروه كالايي مركز آمار ايران و با استفاده از ماتريس عملكرد تغذيه اي، سطح دريافت مواد مغذي در دهك‏هاي مختلف درآمدي استان تهران در سال 1397 بررسي شده است. سپس با استفاده از روش جورسازي مصرف مواد مغذي، تنوع و امنيت غذايي دهك هاي درآمدي استان تحليل شده است. نتايج نشان داد كه وضعيت دريافت كلسيم، آهن و ويتامين C در ميان خانوارهاي دهك پائين درآمدي استان تهران بسيار ناگوار است و يك فرد بالغ در سه دهك پائين درآمدي روزانه تنها حدود 14، 487 و 75 ميلي‌گرم از اين سه ماده مغذي را دريافت نموده است. در مورد ساير مواد مغذي نيز يك فرد بالغ در سه دهك پائين درآمدي پروتئين و ويتامين A را به ترتيب معادل 72 ميلي گرم و 551 ميكروگرم دريافت نموده كه در سطح حداقل مورد نياز روزانه است و تنها كربوهيدرات و ويتامين B1 به ترتيب به ميزان 339 گرم و 1/5 ميلي گرم دريافت شده كه بالاتر از حداقل نياز روزانه مي باشد. شايان ذكر است كه در همه دهك هاي درآمدي سطح دريافت كربوهيدرات بيش از سه براير آستانه مورد نياز روزانه فرد بالغ است (130 گرم). نهايت آن كه بر اساس نتايج خانوارها در سه دهك پائين درآمدي نسبت به ساير دهك ها تنوع و امنيت غذايي پايين‌تري دارند.