تاثير اسلام بر هنر ايران (مطالعه جامعه شناختي با تكيه بر آرا رابرت واثنو)

حكومت‌ ساساني با سيستم حكومتي قدرتمند خود نتوانست در مقابل ورود اسلام مقاومت كند و با حمايت و پذيرش ايرانيان، اسلام راه خود به اين سرزمين را باز كرد و منجر به تغييرات مهمي در زمينه‌هاي گوناگون شد. اين پژوهش با هدف شناخت بيشتر فرهنگ و هنر دوران اوليه اسلامي در ايران، به اين پرسش پاسخ مي‌دهد كه نقش شرايط اجتماعي و تغيير فرهنگي در شكل‌گيري هنر ايران قبل و بعد از اسلام چيست؟ روش تحقيق تحليلي ـ تاريخي با رويكرد تبييني ـ تطبيقي و گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي، با تكيه بر آراي رابرت واثنو صورت پذيرفته است. هنر ايراني در دوران حكومت‌هاي مستقل، با احياي زبان فارسي و آفرينش شاهنامه، دوام يافت. در دوران بعد، با توجه به حرمت تصويرگري، هنر، گرايش به سادگي پيدا كرده و هنر اسلامي به‌تدريج شكل‌گرفت. به دليل نداشتن اختلاف ريشه‌اي بين دو فرهنگ اسلامي و ايراني، دو فرهنگ در كنار‌ يكديگر قرار‌گرفته و هنر جديد ايراني ـ اسلامي شكل گرفت. برطبق آراي رابرت واثنو جايگاه بافت‌هاي نهادي در تغييرات اجتماعي اين دوران از مهمترين عوامل بوده‌است.