شناسايي ژنومي و ايمونولوژيك ويروس ديستمپر و بررسي عفونت هم زمان آن با پاراآنفلوانزاي سگ تيپ دو

Molecular and Immunological Investigation of Canine Distemper Virus (CDV) and Its Co- infection with Canine Parainfluenza Virus Type 2

ويروس ديستمپر سگ (CDV)ويروسي بسيار مسري و عامل بيماري كشنده در گوشت خواران سراسر جهان است. ويروس ديستمپر كارآيي سيستم ايمني ميزبان را كاسته و باعث افزايش احتمال ابتلا به ساير عوامل بيماري زا مي شود. هدف مطالعه حاضر جستجوي ويروس ديستمپر به روش ژنومي و ايمونولوژيك و بررسي عفونت هم زمان با پاراآنفلوانزاي سگ تيپ 2 (CpiV-2) بود. مواد و روش كار در اين مطالعه، در فاصله بهار 97 تا زمستان 98 تعداد 50 نمونه خون و سواب چشمي، تنفسي و گوارشي از سگ هاي مشكوك به ديستمپر و 50 نمونه از سگ هاي به ظاهر سالم اخذ شد. به منظور تشخيص اوليه ويروس ديستمپر به روش ايمونولوژيك از كيت ايمونوكروماتوگرافي سريع ديستمپر استفاده شد. براي جستجوي ژنومي هر دو ويروس، پس از استخراج RNA و انجام واكنش رونوشت برداري معكوس، با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي آزمون RT_PCR انجام شد. يافته ها: نتايج ايمونوكروماتوگرافي سريع حاكي از 29 نمونه در گروه سگ هاي مشكوك به CDV و يك نمونه مثبت در بين نمونه هاي گرفته شده از سگ هاي به ظاهر سالم بود. بر اساس نتايج آزمون RT_PCR، در گروه اول 37 نمونه CDV مثبت و 11 نمونه CpiV-2 مثبت بودند. همچنين، از نمونه هاي گرفته شده از سگ هاي معمولي، سه مورد CDV مثبت و يك نمونه CpiV-2 مثبت به دست آمد. در كل، فراواني عفونت همزمان 4٪ بود. نتيجه گيري: با استفاده از بررسي هاي آماري ارتباط معني داري بين عفونت CVD و CpiV-2 به دست نيامد. به نظر مي رسد انجام بررسي هايي از اين دست با حجم نمونه بيشتر نتايج دقيق تري مي دهد.

Canine distemper (CD) is a highly transmissible serious disease of carnivores. Distemper virus has immunosuppression effects, which, in turn, could lead to opportunistic infections. The present study was performed to detect CDV by the genomic and immunological methods and investigate its co- infection with canine parainfluenza virus type 2 (CPiV-2). Materials and Methods: In this study, which was conducted from Spring 2018 to Winter 2019, samples of blood, eye, respiratory, and digestive system were collected from 50 dogs suspected to CDV (group 1: symptomatic dogs) as well as 50 seemingly healthy dogs (group 2: asymptomatic dogs). Rapid distemper immunochromatography kit was applied for the primary detection of CDV. RT_PCR test was also performed using special primers for molecular investigation. Results: Results of immunochromatography showed twenty nine and one positive cases among dogs suspected to CDV and seemingly healthy dogs, respectively. After RT_PCR assay, in the first group, 37 samples were reported as CDV positive and 11, CpiV-2 positive. Furthermore, three CDV- and one CpiV-2-positive cases were found in the second group. Besides, the frequency of CDV and CpiV-2 co-infection was 4%. Conclusion: In the present study, using statistical tests, we observed no association between distemper and CpiV-2..