تحليل ريسك طرح‌هاي انتقال آب بين‌حوضه‌اي با روش تحليل درخت خطاي فازي (مطالعه موردي: فلات مركزي ايران)

امروزه يكي از راهكارها جهت تامين نيازهاي روزافزون منابع آب و رسيدن به تعادل منطقه‌اي، طرح هاي انتقال آب بين حوضه‌اي است. اين مطالعه، به بررسي هشت سناريو به منظور ارزيابي ريسك سناريوهاي انتقال آب بين حوضه‌اي از حوضه كارون بزرگ به فلات مركزي ايران با هدف تامين آب شرب مي‌پردازد. اولويت بندي اين سناريوها با استفاده از چهار معيار مهم و تأثيرگذار ريسك اجتماعي سياسي، ريسك زيست محيطي و منابع آبي، ريسك فني و ريسك اقتصادي با توجه به معيارهاي يونسكو انجام شده است. به كمك اين معيارها، ده رويداد پايه موثر در طرح‌هاي انتقال آب بين حوضه‌اي شناخته شد. سپس به كمك مدل هاي درخت خطاي صريح(FTA) و درخت خطاي فازي (FFTA)، احتمال شكست روﯾﺪاد ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب نهايي راس «شكست طرح هاي انتقال آب» براي سناريوها محاسبه شد. نتايج نشان داد انتقال آب از حوضه بهشت آباد از طريق پمپاژ و تونل كوتاه از دبي پايه بهشت آباد براي استان اصفهان و حوضه خرسان سد خرسان3 براي استان هاي يزد و كرمان با احتمال شكست محاسبه شده صريح و فازي به ميزان 0.65 و 0.61 سناريوي برتر مي‌باشد. به دليل ميزان بالاي احتمال شكست برآورد شده و به منظور شناسايي عوامل موثر بر وقوع اين شكست، رويدادهاي پايه براساس سهم وقوع خود در شكست رويداد راس به كمك دو شاخص BI و FIM، رتبه بندي شدند كه نتايج حاكي از اهميت بيشتر معيارهاي اجتماعي سياسي و زيست محيطي در شكست طرح‌هاي انتقال آب بين حوضه‌اي بود.