سطوح نسبي مقاومت به بلايت باكتريايي در تعدادي از ارقام و ژنوتيپ‌هاي انتخابي گردو

كاشت ارقام مقاوم يكي از مهم ترين راهكارهاي كنترل بيماري بلايت باكتريايي گردو با عامل Xanthomonas arboricola pv. juglandis است. در اين تحقيق، سطوح نسبي مقاومت به بلايت باكتريايي در برگ و ميوه نارس برخي ارقام تجاري و ژنوتيپ هاي انتخابي گردو در دو سال تكرار بررسي شد. ارقام و ژنوتيپ هاي مورد بررسي شامل KZ3، 882، 881، G3، SHK2، C25، H21، H17، H11 و رقمShinova  بوده و ارقام تجاري Serr، Hartley و Chandler به عنوان شاهد به كار برده شدند. براي ارزيابي مقاومت ميوه نارس، علاوه بر مواد فوق، ارقام و ژنوتيپ هاي Vina، Round de montignac (RDM)، Lara، G4، G5، B10، K15، H18 و H212 نيز گنجانده شدند. از ميان مواد گياهي ارزيابي شده، چهار ژنوتيپ داخلي KZ3، 882، 881 و G3 در سال 1398معرفي شدند. مخلوط جدايه هاي باكتري عامل با منشا قزوين، كرج، زنجان و اروميه در تهيه مايه تلقيح به كار برده شد. ارزيابي مقاومت برگ در شرايط گلخانه و با اسپري نهال هاي پيوندي انجام شد و بررسي مقاومت ميوه نارس در شرايط آزمايشگاهي و با مايه زني ميوه هاي 45 روزه صورت گرفت. بر اساس نتايج، شدت بلايت برگ و ميوه نارس در ارقام و ژنوتيپ هاي مختلف در هر دو سال ارزيابي متفاوت بود. نتايج تجزيه مركب داده‌ها نشان داد كه ژنوتيپ هاي G3 (الوند) و 882 (پرشين) حساس ترين و رقم Hartley مقاوم ترين برگ و ژنوتيپ هاي H11 و SHK2 به ترتيب حساس ترين و مقاوم ترين ميوه نارس را داشتند. ميانگين شدت بلايت برگ و ميوه نارس در سال هاي اول و دوم تفاوت معني داري نداشت. بر اساس مقايسه ارقام صورت گرفته در اين تحقيق، ارقام داخلي تازه معرفي شده پرشين، كاسپين، الوند و چالدران از نظر مقاومت نسبي برگ به ترتيب حساس، نسبتاً مقاوم، حساس و نسبتاً حساس و از نظر مقاومت نسبي ميوه نارس به ترتيب مقاوم، مقاوم، نسبتاً مقاوم و حساس بودند. ارتباط آماري بين شدت بلايت برگ و ميوه نارس ديده نشد.